8 اَرِیَگه شاگردَلی چوئین اَرِه شیَر تاگَه خوراک بِخِرِن.
عیسی جوواوا داتی: «هُمَه ووژتو خوراک بیَنئونو.» وِتو: «ایمَه بِخِر اژ پنج نون ئو دو گِلَه ماهی چیئی نِریم، مَر یَگه ووژمو بِچیم ئو اَرِه کُل ایی مردِمَ نُو بِخِریم.»
عیسی ئو شاگردَلیشی دَنگ بوئین اَرِه داوات.
اَسَه، شاگردَل عیسی گلوناهُاردَ دُما ئو بِلُجوئیو هات گه دیری وَهگَرد ژَنی قصَه مِهِه. مِنتائای هُیچکُم نَپِرسیو «چَتَ مِ؟» یاگَه «اَرِهچَه وَهگَرد او قصَه مِهِین؟»
اَسَه فِرَه کسَل اژ سامریَلی گه اِنوم اَ شیَرَ بینَ ایمونو آوِرد اَر عیسی وَه خاطر شاتی اَ ژِنَ گه وِتوئیتی «هر چَمی گه تا اِسگَه کِردوئی، وِتیَ بینِم،».
اَسَه رَسی اَر شیَری اژ سامرَه گه نُم سوخار بیتی، نزیک گُلَه زمینی گه یعقوب دائیتیَ یوسف کُر ووژ.
اَسَه، ژَنی اژ مردِم سامرَه هات تاگَه آو بِکیشی. عیسی وِتَ بی: «خُرّی آومَ بی دَ،»