8 وا هر جا بِیتی مَچو؛ دَنگَ مَشتوئینی، مِنتائای نِمَذانین اژ کوءَ مای ئو ویرِ کوءَ مَچو. هر کسیشی گه اژ روحِ خدا زاندَه بو، هُنَسَ.»
اونَلی گه نه اژ خوین، نه اژ هِستِن جسم ئو نه اژ هِستِن یِه اِنسو، بلکِم اژ خدا زاندَه بینَ.
بِلُجوئیِت نای گه وِتِم باس اژ نوو زاندَه بوئینو!
نیقودیموس اژ عیسی پِرسیتی: «هُنَ چیئی چطورَ ماو؟»
گه وَهیِگِل دَنگی چُی هوفَه وا اژ آسمو هات ئو مالی گه اِنوم نیشتوئینی، سِرُسَر پِرا کِردی.
ئو دُما دوعا کِردِنو، اَ جاءَ گه جیَم بوئینی اَری، هاتِ رِکَه ئو کُلو پِرا بین اژ روحالقدس، ئو کلوم خدائونَ دلِجورَتا موئِت.
کُل یوئنَ قدِرت ووژو اژ یِه روح گه هَراَ روح خداسَ، مَگِرِن ئو اونِلَ وَه هر کی جیاجیا اَجورَ گه ووژ بِیتی بیَرا مِهِه.
اَرِیَگه کیَ گه اژ فگِرَل آم باخَوَر بو، بِخِر اژ روحِ ووژ گه هایتِ دَرین؟ هَرایی جوریشَ فَخَد روحِ خداءَ گه اژ فگِرَل خدا باخَوَرَ.
اَرّ مَذانینو گه او صالحَ، اِسَه اطمینونتو داشدوئی اَوَه گه صالحبیئینَ ماریَ جا، اژ خدا زاندَه بیَ.