3 عیسی جوواو داتی: «حخیختاً، موشِمَ بینِت، تا کسی اژ نوو زاندَه ناو، نِمَتونی پاتِشائی خدا بوئینی.»
عیسی وِتی: «خَوزگالَ تو، اِاِ شَمعون، کُر یونا! اَرِیَگه گوشد ئو خوین ایی حخیختَ اَر تو آشگارا نَهَردیِ، بلکِم باوَه مِه گه ها نوم آسموناِر یَه آشگارا کِردیِ.
اِدوارَه موشِم گه رد بیئِن شتِر اژ کُنا دَرزِن، آسُتِر اژ یَسَ گه آم ثرودمنی بِچوءَ نوم پاتِشائی خداآ.»
اَ دو کُرَ کُماینو خواس باوَه ووژ آوِردِ جا؟» اونَل جوواوُ دا: «اولینِهَه.» عیسی وِتیئونو: «حخیختاً، موشِمئونتو، خِراجگیرَل ئو ژِنَل خِراو وِر اژ هُمَه مَچِن اِنوم پاتِشائی خدا.
اَرِیَگه حخیختاً، موشِمئونتو، تا آسمون ئو زمین اژ بِن نَچو، هرگِس نُخدَه، یاگَه همزهی اژ تورات اژ بِن نِمَچو، تاگَه کُلو وَه اَنجوم برَسی.
مِنتائای عیسی وخدی یَه دیتی، آگِر اژ سر چِتی ئو وِتیَ شاگردَلی: «بِیلِن آیلَل بان اَرِه تَکِم؛ نوائو نَگِرِن، اَرِیَگه پاتِشائی خدا اَرِه هُنَ کسَلی کَ.
ئو اَرّ چیَمِت تونَ ماوژیِ گنا، بارتیَ دِریر، اَرِنِت بیتِرَ گه وَه یِه چیَم بِچین اِنوم پاتِشائی خدا، تا یَگه وَه دو چیَما باوژِنت اِنوم جیَنِم،
اونَلی گه نه اژ خوین، نه اژ هِستِن جسم ئو نه اژ هِستِن یِه اِنسو، بلکِم اژ خدا زاندَه بینَ.
ایی نُیرَ اِ تیَریکی بِریقَه مِ ئو تیَریکی حریف اَوَه نوئیَ.
دُماخِرِ وِتی: «حخیختاً، موشِمَ بینتو، هُمَه موئینینو گه آسمو تاق بیَ ئو فریشدَهل خدا دیرِن اَر کُر اِنسو مَچِنِ رُ ئو مانَ هُار.»
«او چیَمَل اونَل کور، ئو دلَلو کِردیَسیَ بَرد، تا وَه چیَمَل ووژو نوئینِن، ئو وَه دل ووژو نفیَمِن، ئو گِلانیرِنِ دُما تاگَه شِفائو دَم.»
نیقودیموس وِتَ بی: «کسی گه پیرَ، چطورَ مَتونی زاندَه بو؟ یانی مَتونی اِدوارَه گِلابیریِ لَم دای ئو باءَ دی؟»
خداءِ ایی دنیا یانی شِطو ذِنَل بیایمونَل کور کِردیِ تاگَه نُیر انجیل جِلال مسیح گه شیوَه خداءَ، نوئینِن.
اِسَه اَرّ کسی ها نوم مسیحاِر، خلقت تازهیکَ. چیئَل کُینَه اژ بِن چِن، اِسگَه کُل چی تازهآ بیَ!
اَرِیَگه نه ختینَه بیئِن چیئی کَ ئو نه ختینَه نوئین؛ چیئی گه مِهمَ خلقت تازهءَ.
ئو هُمَه اِنوم خطائَل ئو گنائَل ووژتو مِردوئینو،
او ایمَه نجاد داتی، نه وَه خاطر کارَلی گه اِ صالحبیئینمو کِردیَ، بلکِم وَه خاطر ریَمَت ووژ بی ئو اژ رئی خُسِلی گه وَهسونگَ اَوا، روحالقدس تولد تازَه ئو زِنِهی نوو بَشخیتیَ بینمو.
مِنتائای اَ حکمتی گه اژ بِلِنگَ، اولبار پاکَ ئو اَسَه طالب صُئلَ ئو نجیمَ ئو پَن گوشَ مَگِری ئو پِر اژ ریَمَت ئو ثمرَل خوءَ ئو دوچیَمکی نِمِهِه ئو راسوَشَ!
بِمارِکَ خدا ئو باوَه خداون ایمَه عیسی مسیح گه وَه ریَمَت کَلِنگ ووژ، وَهسونگَ زِنیا بیئِن عیسی مسیح اژ مِردیَل تولد تازهی بَشخیتیَ ایمَه، اَرِه امید زِنیای
اَرّ مَذانینو گه او صالحَ، اِسَه اطمینونتو داشدوئی اَوَه گه صالحبیئینَ ماریَ جا، اژ خدا زاندَه بیَ.
اَوَه گه اژ خدا زاندَه بیَ، اِنوم گنا زِنِهی نِمِهِه، اَرِیَگه ذات خدا اِنوم اوءَ مَمینی ئو نِمَتونی اِنوم گنا زِنِهی بِهِه، اَرِیَگه اژ خدا زاندَه بیَ.
هر کی ایمو دیری گه عیسی هَراَ مسیحَسَ گه باس بای، اژ خدا زاندَه بیَ؛ ئو هر کی باوَه دوس دیری، زاندَه اویش دوس دیری.
ایمَه مَذانیم گه هر کی اژ خدا زاندَه بیَ دیَر اِنوم گنا زِنِهی نِمِهِه، بلکِم اَ ’زاندَه خدا‘ یانی عیسی، مِتیَهجیَ ماوتی ئو دس شِطو نِمَرَستیئون.
اَرِیَگه هر کی اژ خدا زاندَه بیَ، اَر دنیا فائقَ مای ئو ایمون ایمَه هَراَ پیروزیَسَ گه فائق هاتیَس اَر دنیا.
«اَرِه فریشدَه کلیسا لائودیکیَه بِنُیسِن: «او گه آمینَ، او گه شات اَمونتدار ئو حخَ، او گه سِرآو خلقت خداءَ، هُنَ موشی: