3 وخدی شِراو بِنبِرّ بی، دا عیسی وِتیَ او: «شِراو نِرِن!»
یَسَ خوین مِن اَرِه عَت [جدید] گه وَه خاطر بشخِش گنائَل فِرَه کسَل مَرِشیاِرا.
اَسَه خُیَهل ایلعازَر پِغومو رِ کِرد اَرِه عیسی، وِتو: «اِ آقا، رِقیف عزیزِت مریضَ.»
عیسی ئو شاگردَلیشی دَنگ بوئین اَرِه داوات.
عیسی وِتَ بی: «اِ ژَن، مِه وَه ایی کارَ چَه؟ سات مِه هَنی نَرَسیَ.»
دلتونِ هول هُیچی ناو، بلکِم اِ کُل چی وَه دوعا ئو اِمدای آوِردِن ئو شگِر کِردِن، چیئَلتونی گه مِ بوشِنَ خدا.