2 عیسی ئو شاگردَلیشی دَنگ بوئین اَرِه داوات.
جنگ نِمِهِه یاگَه نِمَقارِنی؛ ئو کس دَنگ اِنوم کویچَهل نِمَشتوئیتی.
پاتِشا جوواو اونِلا مِ، موشی: ”حخیختاً، موشِمئونتو، اَ چیئَه گه اَرِه یَکی اژ گُجَرتِرین بِرالِم کِردتو، اِراسی اَرِه مِنتو کِردیَ.“
اِ جوواوُنا موشی: ”حخیختاً، موشِمئونتو، اَ چیئَه گه اَرِه یَکی اژ ایی گُجَرتِرینَلتونَ نَهَرد، اِراسی اَرِه مِنتو نَهَرد.“
دُماخِرِ وَهگَرد دا ئو بِرال ئو شاگردَلی چی اَرِه شیَر کَفَرناحوم، ئو چَن روژی مَنِن اَر اورَه.
اَسَه شاگردَلی کَتنِ ویر یَگه اِنوم کِتاو زبور نُیسیاءَ: «خیرَت اَرِه مالِت مِنَ مَسُزِنی.»
اَسَه وخدی گه عیسی اژ مِردیَل زِنیا بی، شاگردَلی ایی قصَهل اوُنَ آوِردَ ویر، ایمونو آوِرد اَر نُسَخ مقدّس ئو قصَهل او.
وخدی شِراو بِنبِرّ بی، دا عیسی وِتیَ او: «شِراو نِرِن!»
دُما اَوَه، عیسی ئو شاگردَلی چِن اَرِه آبادیَل هیال یهودیَه. او مِدتی وَهگَرد اونَل مَن اَر اورَه ئو مردِم خُسِل تیَمیدَ ماتی.
-وَهیاآگه شاگردَل عیسی تیَمیدونَ ما نه ووژ-
وَه ایی خاطرَ شاگردَل وِتونَ یَکتِری: «مَر کسی خوراک اَرِه آوِردیَ؟»
اَرِیَگه شاگردَلی چوئین اَرِه شیَر تاگَه خوراک بِخِرِن.
وخدی سیرو هُارد، عیسی وِتیَ شاگردَلی: «حُیردَه نونَلی گه مَنیَسا، جیَم دَن تاگَه چیئی تالون ناو.»
باایوارَه، شاگردَل عیسی ویرِ دریاچَه هاتِنَ هُار
ویشتِر شاگردَلی وخدی ایی قصَهلونَ شنَفت، وِتو: «ایی تیَلیمَ سخدَ، کیَ مَتونی قبول کِیتی؟»
اژ اَوِءِ دُما، ویشتِر شاگردَلی گِلوناهُاردِ دُما، ئو دیَر نَچِنَ گَرد عیسی.
اَسَه عیسی وِتیَ اَ دوازَه شاگردَ: «یانی هُمِهیش میا بِچینو؟»
عیسی جوواو داتیَ بینو: «مَر مِه هُمَه دوازَه نفرِم اِنتخاو نَهَردیَ؟ وَه ایی حالا، یَکی اژ هُمَه ابلیسی کَ.»
گَپقصِهی اَر سر یهودا، کُر شَمعونِ اَسخَریوطی بی، اَرِیَگه او گه یَکی اژ اَ دوازَه نفرَ بیَ، مِهِستی عیسی بیَ گیر.
یَکیتِر اژ شاگردَل گه بِرا شَمعونِ پطرس بی، ئو نُم آندریاس بیتی، وِتیَ او:
بِرال عیسی وِتونَ بی: «ایرَه وِل کَ ئو بِچُ اَرِه یهودیَه تا شاگردَلِت کارَلی گه مِهِین بوئینِن،
ئو وخدی دیا، او آوِردی اِرَه اَنطاکیَه ئو یِه سال تموم اَر اورَه اِنوم کلیسا جیَمَ موئیان ئو مردِم فِرِهئونی تیَلیمَ ما. اِنوم اَنطاکیَه بی گه اَرِه گِل اول وِتونَ شاگردَل ’مسیحی‘.
اَسَه شاگردَل قَصو کِرد هر کُم اَخَ گه اژ دَسون اِرَمای، اَرِه بِرالی گه هانِ یهودیهاِر یاری کِلکَن.
اِسَه، چه هُاردِن چه خُرّ دائِن، یا هر کاریتِر گه مِهِینو، کُل اَرِه جِلال خدا بِهَن.
ژَن تا موقِی گه میردِهی زِنیَ پابَن اوءَ. مِنتائای اَرّ میردِهی بِمِری، آزادَ شوی بِهِه وَه هر کسی گه مِیتی، اَلوَت فَخَد اِنوم خداون.
ئو هرچی مِهِینو، اِ قصَه کِردِن یا کردار، کُل چی وَه نُم خداون عیسی اَنجوم دَن، ئو وَهسونگَ او شگِر خداءِ باوَه بِهَن.
داوات کِردِن باس اِنوم کُل مردِم عزّت داشدوئیتی ئو رابطَه حِلالهُمسری پاک بو، اَرِیَگه خدا اَر بیعصمتَل ئو زِنهاکارَل داوریَ مِهِه.
اِسگَه، موسِم اَر پِشت دِراخِل ئو مَکوئِم. اَرّ کسی دَنگ مِه بشتوئی ئو دِراخِل واز کِ، مام اِنوم ئو مِنَ گَرد او شُمَ میرِم ئو او وَهگَرد مِه.