9 دوعا مِه اَرِه اونَسَ؛ مِه نه اَرِه دنیا بلکِم اَرِه اونَلی دوعا مَهَم گه تو داتَسَ مِه، اَرِیَگه هِن تونِن.
مِنتائای مِن اَرِه تو دوعام کِرد تاگَه ایمونِت تالو ناو. اَسَه وخدی اِدوارَه گِلتاهُارد ایمو بِرالِت پایار کَ.»
عیسی وِتی: «اِاِ باوَه، یوئنَ بوئَشخِن، اَرِیَگه نِمَذانِن چَه مَهَن.» اَسَه اونَل تیروپِشک آوشد تاگَه جِنِکَلی اِنوم ووژو بیَرا کَن.
وخدی کسَلی گه مِتیَهجی خنزیلَل بین، یِئونَ دی، حِیواین ئو ایی گَپونَ اِنوم شیَر ئو آبادی تیَریف کِرد.
ئو مِه اژ باوَهمَ مِ ئو، او هِنارَسیتِرَ مِئَه بینتو گه هَر وَهگَرد هُمَه بو،
اَرِیَگه تو قدِرتواختیار کُل بشرِت داسَ بی، تاگَه ژییاین ابدی بوئَشخیَ کُل کسَلی گه داتَسَ بی.
«مِه فَخَد اَرِه یوئنَمَ نِمِ، بلکِم هَمیش اَرِه کَسَلمی مِ گه وَهسونگَ کَلومو ایمونَ مارِنَ بینِم،
«مِه نُم تونم اَر اونَلی گه اِ ایی دنیا داتَ مِه، آشگار کِرد. هِن تو بین ئو تو اونَلتَ داءَ مِه، ئو کلوم تونو آوِردَ جا.
کُل کسَلی گه باوَه بیَ بینِم، مان اَرِه تک مِه؛ ئو هر کی با اَرِه تَکِم، هرگِس اژ ووژِم تار نِمَهَمی.
ئو خواس اَوَه گه مِه کِلکِردیَسی، یَسَ گه اژ اَ کسَلی گه او داسیَ بینِم، هُیچکُم اژ دس نیَم، بلکِم اونَل اِ روژ قیومت زِنیا کَم.
اِسَه اوءَ مَتونی اونَلی گه وَهسونگَ او مان اِرَه تک خدا، کامل نجاد دِ. اَرِیَگه هَر زِنیَ تاگَه شِفاعتو کِ.
اَرِیَگه مسیح نَچی اِنوم قدسالاقداسی گه وَه دس اِنسو کَتوئی ئو فَخَد نمونهی اژ چیئَل حخیخی بو، بلکِم چی اِنوم آسمو تا اِسگَه اژ جونِم ایمَه اَرتَک خدا ظاهر بو.
ایمَه مَذانیم گه اژ خدایم ئو کُل دنیا ها ژیر دس شِطوناِر.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.
ئو کُل کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی عَبادتَ مَهَنی، یانی کُل کسَلی گه نُمون اژ بِنیا دنیا، اِنوم اَ دفتر ژییاینَ نَنُیسیاءَ گه هِن اَ وَرکَسَ گه قُرونی بی.
ئو هر کی گه نُم اِ دفتر ژییاین نَنُیسیائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر.