3 اَسَه خُیَهل ایلعازَر پِغومو رِ کِرد اَرِه عیسی، وِتو: «اِ آقا، رِقیف عزیزِت مریضَ.»
وخدی عیسیِ خداون او دیتی، دل اَرِه سُتی ئو وِتی: «نگیر.»
پیای ایلعازَر نُم مریض بی. او اژ مردِم بِیتعَنیا، آبادی مریم ئو خُیِِهی مارتا بی.
عیسی دُما ایی قصهلَ وِتیَ بینو: «رِقیفمو ایلعازَر حیوَتیَ، مِنتائای مِنَ مَچِم، تاگَه او بِهَمَ خَوَر.»
مریم هَراَ ژَنَ بیَ گه خداون عیسی وَه عطِر مسح کِردی ئو وَه گیسَلی پال او حُشگا کِردی. اِسگَه بِرای ایلعازَر مریض بوئی.
مارتا وِتیَ عیسی: «اِ آقا، اَرّ اَر ایرَه بیاین، بِرام نِمَمِرد.
اَسَه یهودیَل وِتو: «سِیل کَن چَنی او دوس داشدی!»
عیسی، مارتا ئو خُیِِهی ئو ایلعازَر دوس داشدی.
هُمَه موشینونَ مِه استاد ئو آقا، ئو دُریسیشَ موشینو، اَرِیَگه هُنِیشَ هم.
یَکی اژ شاگردَل، هَراَوَه گه عیسی او دوس داشدی، مِرکا دائیتی اَر لِف او.
اِراستوس مَن اَر قُرَنتُس، ئو مِه تْروفیموسِم گه مریض بی، اِ میلیتوس هُیشت اَر جا.
«مِه کسَلی تنبیَه مَهَم ئو خِضَ مَهَم اَرینو گه دوسو دیرِم. اِسَه بور اَر سر خیرَت ئو توئَه بِهَه.