3 دَربو، دِراخِل اِ رُی او وازَ مِهِه ئو کاوِرَل گوشَ مَگِرِنَ دَنگ او؛ او کاوِرَل ووژ وَه نُم هِنا مِهِه، ئو اونِلَ میَریِ دِریر.
مِنِم اَ شوئو خوءَ. مِه کاوِرَل ووژمَ مَشتاسِم ئو کاوِرَلیش مِنَ مَشتاسِن،
کاوِرَلتِریشی دیرِم گه اژ ایی کُرِنگَ نیِن. باس اونیشَ بارِم ئو اونیش گوشَ مَگِرِنَ دَنگ مِه. اَسَه موئنَ یِه ریئَن وَهگَرد یِه شوئو.
وخدی کُل کاوِرَل ووژ بیَریِ دِریر، اِ نوا اُوُنَ مَچوءَ رئیا ئو کاوِرَلیش مَچِنیَ دُما، اَرِیَگه دَنگَ مَشتاسِنی.
مِنِم اَ ’دِراخِلَ‘؛ اَرّ کسی اژ رئی مِه با اِنوم، نجادَ مَگِری، ئو راحتَ ما اِنوم ئو مَچوءَ دِریر ئو کُرِخَ مِهِئَه دی.
کُل کسَلی گه باوَه بیَ بینِم، مان اَرِه تک مِه؛ ئو هر کی با اَرِه تَکِم، هرگِس اژ ووژِم تار نِمَهَمی.
اِ نُسَخ پِخَمَرَل نُیسیاءَ گه ”کُل اژ خدا تیَلیمَ مَگِرِن.“ اِسَه هر کی گوش بِگِریَ خدا ئو اژ او تیَلیم بِگِری، ما اَرِه تک مِه.
ئو اونَلی گه وِرِکار مَیِّن کِردی، دَوَتیش کِردِنی؛ ئو اونَلی گه دَوَت کِردِنی، صالحیش وَه حساو آوِردِنی؛ ئو اونَلی گه صالح وَه حساو آوِردِنی، جِلالیش دانی.
اَرِیَگه در کَلِنگی اَرِه خِلمت واز بیَسِ رُیم گه فادَه دیری ئو دشمنَلیش فِرَهن.
اِاِ هُمکار وفادار، اژ تونیشمَ مِ گه ایی دو ژِنَ یاری دِین اَرِیَگه وَهگَرد کلِمِنت ئو باقی هُمکارَلِم گه نُمو اِنوم دفتر ژییاین نُیسیاءَ، شونَ شو مِن اِ کار انجیل زیَمَتو کیشیَ.
ئو اَرِه ایمِهیش دوعا بِهَن، گه خدا دری اَرِه کلوم اَررُی ایمَه واز بِهِه، تا راز مسیح گه اَرِه اَوَه هامِ زندو اِلوم بِهِیم.
وَه ایی حالا بِناوَه موکَمی گه خدا ناسی، پایارَ ئو هُنَ میر بیَ گه: «خداون کسَل ووژَ مَشتاسی،» ئو «هر کی نُم خداون باریَ زوئو باس اژ نادُریسی دویرا بِگِری.»
کَتِ در اَرِنو گه خِلمت اژ هُمَهئونَ مَهَرد نه ووژو، اَسَه گه اژ چیئَلی قصهئونَ مَهَرد گه اِسگَه اِبارَه اونَل اژ بشارتکَرَل انجیلَ مَشتوئینو، اژ اونَل گه وَهسونگَ روحِ خدا گه اژ آسمو کِلبیَ، بشارتَ میَنَ بینتو. جُجُ فِریشدَهلیش شوق سِیل کِردِن اَر ایی چیئِلَ دیرِن.
ایمَه اژ خدایمو ئو کسی گه خداءَ مَشتاسی، گوشَ مِئونمو؛ مِنتائای اَوَه گه اژ خدا نیَ، گوشئونمو نِمِ. ایمِهیش هُنَ، روح حخیخت ئو روح دِرو اژ یَک اِرَماریم.
مِنتائای امیدَوارِم وَه ایی زویَ بوئینمِت ئو اِ ویراَرویر وَهگَرد یَک قصَه بِهِیم.
ئو هر کی گه نُم اِ دفتر ژییاین نَنُیسیائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر.
اِسگَه، موسِم اَر پِشت دِراخِل ئو مَکوئِم. اَرّ کسی دَنگ مِه بشتوئی ئو دِراخِل واز کِ، مام اِنوم ئو مِنَ گَرد او شُمَ میرِم ئو او وَهگَرد مِه.
اَرِیَگه اَ وَرکَ گه ها نومجا تختاِر، ماوَ شوئونو، ئو هدائَتونَ مِهِئَه کیَنیَل آو ژییاین. ئو خدا هر اَسِری اژ چیَمَلو پاکا مِهِه.»