11 او هات اِنوم مِلکِمِحل ووژ، مِنتائای قوم ووژ نَچِنیِ گِرد.
عیسی جوواوا داتی: «مِه فَخَد کِلبیمَس اَرِه کاوِرَل گُمبیئی قوم اسرائیل.»
مِنتائای هُموِلاتیَلی، گه اژ او بیزار بین؛ اِ وَر ووژو اِ دُما او بِری پیائو کِلکِرد گه بوشِن: ”ایمَه نِمِمو ایی پیاءَ اَر ایمَه سِلطنت کِ.“
او اِنوم دنیا بی، ئو دنیا وَهسونگَ او خَلک بی؛ وَه ایی حالا دنیا او نشتاسیتی.
مِنتائای وَه کُل کسَلی گه چِنیِ گِرد، ایی حخَ داتی گه بوئنَ آیلَل خدا، یانی وَه هر کی گه ایمو باری اَر نُم او؛
اَسَه وِتیَ اَ شاگردَ: «سِیل کَ دات.» اژ اَ ساتَ، اَ شاگردَ، او بِردی اَرِه مال ووژ.
او اَر هر چیئی گه دیَسی ئو شنَفتیَسی شاتیَ مِ، مِنتائای هُیچکس نِمَچوءِ گِرد شاتی او.
«اِاِ بِرال، اِاِ آیلَل ابراهیم، ئو اِاِ خِرِیهودیَل خداترسی گه هاینون اَر ایرَه! ایی پِغوم نجادَ اَرِه ایمَه کِل بیَ.
اَسَه پولُس ئو برنابا وَه جورَتا وِتو: «لازم بی کلوم خدائو اولبار بوئتاءَ هُمَه. مِنتائای اَرِیَگه هُمَه رَدتو کِرد ئو ووژتون اَرِه ژییاین ابدی لائق نَذِناسد، اِسگَه مَچیمون اِرَه تک خِرِیهودیَل.
دُما یَگه خدافظیمو کِرد، سُوار کَشتی بیمو، ئو اونیش گِلوناهُارد اِرَه مال ووژو.
اَرِیَگه موشِمئونتو گه مسیح بیَ خادم ختینَهکَریائَل تاگَه راسی خدا نِشو دِ تاگَه وَدَهلی گه خدا دائیتیَ باوَهجدَلمو، تایید کِ.
مِن اِنوم مسیح راسَ موشِم، نه دِرو، ئو وِژدانِم وَهسونگَ روحالقدس شات مِنَ
باوَهل قوم هِن اُوُنِن، ئو مسیح، مِطابق جسم اژ لون اُوُنَ، خدای گه هار بِلِنگ کُل، بِمارِکَ تا ابد. آمین.
مِنتائای وخدی زمونی گه مَیِّن بیَ، تمومِکمال رَسی، خدا کُر ووژ کِلکِردی گه اژ یِه ژَن زاندَه بی ئو اِژیر شریعت هاتَ دی،