3 هُمَه اژ خدا مِتو ئو وَه دس نِمارینو، اَرِیَگه وَه نیّت گَنَ مِتو تاگَه خرج عِیاشیَل ووژتو کِینو.
عیسی جوواو دائون: «هُمَه نِمَذانینو چَتونَ مِ! آیا مَتونینو اژ جُمی گه مِه میا خُرّ دَم، خُرّ دِینو؟» جوواوُ دا: «اَاَ، مَتونیم.»
عیسی وِتیَ بینو: «هُمَه نِمَذانینو چَتونَ مِ. یانی مَتونینو اژ جُمی گه مِه خُرَّ میَم، خُرّ بِینو ئو خُسِل تیَمیدی گه مِنَ مَگِرِم، بِگِرینو؟»
اَرِیَگه هر کی بِیتی، ماریَ دس؛ ئو هر کی بِجوری، مِهِئَه دی ئو هر کی بِکوءِ، در اژ رُی وازَ ماوتی.
دُما قِیلی، کُرَ گُجِرَهَه کُل چیئَلی گه داشدی جیَم کِردی ئو چی اِرَه جا دویری ئو اَر اورَه ثرود ووژ وَه عِیاشیا داءَ رِفتاِرا.
اِسگَه گه ایی کُرتَ گِلاهُاردیِ، هَر اَ کُرَ گه ثرودِت وَهگَرد ژِنَل خِراو داءَ رِفتاِرا، گوَئر مِلِ مَسِهَهت اَرِه سِرا بِریَ!“
ایی قی ئو مِرافَه اژ کوءَ مَکُوء اِنومتو؟ مَر یَه خواهشدَل نَفستو نیَ گه اِنومتو هانِ مِرافَه،
ئو هر چَمونی بِ، اَژینَ مَسینیمی، اَرِیَگه حکمَل اوءَ ماریمَ جا ئو اَ چیئَه گه خَوشالا مِهِیتی، اَنجومَ مِیم.
ئو یَسَ اطمینونی گه اَرتَک خدا دیریم گه اَرّ چیمونی مِطابق خواس او بِ، او دَنگمونَ مَشتوئی.