3 اِسَه اَرّ ایمَه هُنَ نجاد کَلِنگی وَه نِئیَ بِگِریم چطور اژ مِجازات بِحوایمی؟ خداون عیسی اژ اَ اولَ ایی نجادَ اِلوم کِردی، اَسَه وَهسونگَ کسَلی گه اژ اوُ شنَفت ثابت بی اَرینمو،
حُواستو بو گه رُیتون اژ او گه قصَه مِهِه اِرنَپِلِنینو. اَرِیَگه اونَلی گه رُیون اژ اَوَه گه اَررُی زَمی هُشتار دائونو، اِرپِلو، رئی حِواینو نَهَردَ دی، اِسَه ایمَه چه رئیای اَرِه حِواین دیریم اَرّ رُیمون اژ اَوَه گه اژ آسمو هُشتارَ مِئونمو اِربِپِلِنیم؟
ایلَهَه تو گه اَر کسَلیتِر حکمَ مِهِین ئو ووژِت هَراَ کارِلَ اَنجومَ مِین، مَر گُمونَ مِهِین گه اژ داوری خدا مَچیناِر؟
ئو وخدی کاملا بی، بیَ سِرآو نجاد ابدی اَرِه کُل کسَلی گه فِربون اَژینَ میَرِنی.
اِنوم هُیچ کسِتِر بِخِر اژ عیسی نجاد نیَ، اَرِیَگه اِژیر آسمو نُمیتِرونَ آمَل ناءَ تاگَه وَهسونگَ اَوا نجاد بِگِریم.»
اِسَه بورِن سخد تقِلا بِهِیم تاگَه بِچیم اِنوم اَ پَلامارا، تاناخواد کسی وَهسونگَ هُنَ کورفِربونیای بِکُوءِ.
مِنتائای اِ ایی روژَل آخِرَ وَهسونگَ کُر ووژ وَهگَرد ایمَه قصَه کِردیِ، هَراَ کُرَ گه کِردیِ وارث کُل چی ئو وَهسونگَ او دنیا خَلک کِردی.
دُریس هَراَ جورَ گه اونَلی گه اژ اولا وَه چیَم ووژو دییو ئو خادم کلوم بین سپارتونَ ایمَه،
ئو اونَل وَه دَنگ کَلِنگَ مَقارونو: «نجاد هِن خداءِ ایمِئَه، گه نیشتیَس اَر تخت؛ ئو هِن وَرکَ.»
اَرِیَگه فیض خدا ظاهر بیَ، فیضی گه کُل مردِم نجادَ مِ.
ایی قصَه ماو اِتِمادَ بی کِینی ئو سزاوارَ گه تمومِکمال قبول بو گه مسیحْ عیسی هات اِنوم ایی دنیاءَ تا گناکارَل نجاد دِ، گه مِه اژ کُل اونَل کَلِنگتِرِم.
اِاِ مارَل! اِاِ حَفیزائَل! چطور اژ مِکافات جیَنِمَ مِحواینو؟
اِسَه وَهیاآگه وَدَه چیئین اِنوم پَلامار او هَر هار سرجا ووژ، زِلَمو بِچو گه ناخواد آشگارا بو یَکی اژ هُمَه، اِ یَگه برَسیَ وَدَه شِکِس هُاردیِ.
«اِاِ پیال اسرائیل، یَه بشتوئِن: عیسیِ ناصری، پیای بی گه خدا وَه مُجِزَهل ئو کارَل بِلُجوئی ئو نشونَهلی گه وَه دس او اِنوم هُمَه اَنجوم داتی، شاتی داتی اَر حَخ بیئین ووژ، هَرهُنَ گه ووژتو خوءَ مَذانینو
یانی اژ زمونی گه یحییِ پِخَمَر عیسی تیَمید داتی تاگَه روژی گه عیسی اژ تک ایمَه ویرِ بِلِنگ بَریا، یَکی اَژینو وَهگَرد ایمَه بوءَ شات زِنیابیئِن عیسی.»
ئو هُمِهیش باس شاتی بِینو، اَرِیَگه اژ اَ اولَ وَهگَرد مِه بینونَ.
عیسی اَژی پِرسی: «چه چیئَلی؟» اونَل وِتونئون: «اَ چیئَه گه هاتیَسَ سر عیسی ناصری. او پِخَمَری بی گه اِ درگا خدا ئو اَرتَک کُل مردِم کلوم ئو کارَل پِرقدِرتی داشدی.
دُما یَگه یحییئو گِرت، عیسی چی اَرِه هیال جلیل. او خَوَر خَوش پاتِشائی خدا اِلومَ مَهَردی
اَ موقَع گه مردِمَ موشِن: «صُئل ئو امنیت هَس»، اَسَه نابودی ناهَلمونَ ماءَ سرو، هَرهُنَ گه ژُنَ ماءَ سر ژَنی گه لَم پِرَسی، ئو نِمَتونِن اَژی بِحوانی.
او اَرِه ایمَه اِ دویمو خادم ووژ، داوود، قدِرت نجادی عَلَم کِردیَسی،
اژ اَ حِنَ عیسی بِنیا ناتی اَر موعظَه ایی پِغومَ: «توئَه بِهَن، اَرِیَگه پاتِشائی آسمو نزیکَ!»
تاگَه هایتِر کسَلی گه وَهگَرد مِن اژ یِه تیرِطائفَهن، بارِم اَر سر خیرَت ئو بِری اَژینو نجاد دَم.
اَرِیَگه وَه حکمت خدا، دنیا نتونستی وَهسونگَ حکمتْ، خدا بشتاسی، خدا هُنَ صِلا دیتی گه وَهسونگَ هَرایی نایونیَ گه موعظَه مِهِیم، کسَلی گه ایمونَ مارِن، نجاد بِ.
قدیم، خدا چَن گِل ئو اژ رئیَل جوراجور وَهسونگَ پِخَمَرَل قصَئَه گَرد باوَهجدَلمو کِردی،
مَر اونَل کُل روحَل خِلمتکاری نیِن گه کِلَموئن اِرَه خِلمت اژ کسَلی گه نجادَ میَرِنَ میرات؟
اِسَه مسیحیش گه یِه گِل قُرونی بی تا گنائَل فِرَه کسَل بِگِریِ کول، اَرِه گِل دوئِم ظاهرَ ماو، نه اَرِیَگه گنائَل هیزدِ، بلکِم تاگَه کسَلی گه وَه شوقا چیَمَرئیِنی، نجاد دِ.
اَ چیئَه گه اژ اول بی، اَ چیئَه گه شنَفتمو، ئو وَه چیَمَلمو دیمو، اَ چیئَه گه سِیلمونَ بی کِرد ئو دَسمو نا اَر قِ، اِبارَه کلوم ژییاینَ.
مِنتائای هُمَه اِاِ عزیزَل، پیشگوئی رسولَل خداونمو عیسی مسیحتونَ ویر بو