5 اَرِیَگه زقینتو داشدوئی گه هُیچ آم بیعصمت یا ناپاک یا شَوَتپِرَس گه هَراَ بِتپِرَسیَسَ، اِنوم پاتِشائی مسیح ئو خدا بیَری نِری.
«اِسگَه میَمتونَ دس خدا ئو کلوم فیض اوآ، گه مَتونی بِناتو کِ ئو اِنوم کُل کسَلی گه تقدیس بینَ، میراتی بِئونتو.
تو اژ ایی خِلمتَ هُیچ بَشق ئو بیَری نِرین، اَرِیَگه دلت اَرتَک خدا راس نیَ.
کارَل جسم دیارِن: بیعصمتی، ناپاکی، ئو خیزی؛
حَسوئی؛ مَسی، عِیاشی ئو هُنَ چیئَلی. هَرهُنَ گه وِرِکار هُشتارِم داءَ بینتو، هَنی هُشتارَ میَم گه کسَلی گه هُنَ کارَلی مَهَن پاتِشائی خدا نِمیَرنَ میرات.
مِنتائای اِنوم هُمَه اژ بیعصمتی یا هر جور ناپاکی یا شَوَتپِرَسی جُجُ نَباس قصهی بو، اَرِیَگه ایی چیئِلَ لائق ایمودارَل مسیح نیَ.
اَرِیَگه قدِرت تیَریکی اژ ایمَه آوشدیَسِ لا ئو جاوازمو کِردیَسیَ پاتِشائی کُر عزیزگرامی ووژ،
اِسَه هر چیئی گه اِنوم هُمَه زمینیَ بِکُشِن، یانی بیعصمتی، ناپاکی، شَوَت، چیئَل گَن هِستِن، طَما گه هَر بِتپِرَسیَ.
اَرِیَگه پیلدوسی ریشی کُلِ جور گَنیَ، وَه خاطر هَر ایی طَما پیلَسَ گه بِری اژ رئی ایمون اِرهاتِنَ، دردَل فِرِهئونی کِردیَسَ گیژ ووژونا ئو زیَمدارا بینَ.
حکِم بِهِه اَر ثرودمنَل ایی زمونَه گه قُرات نوئن ئو امیدون اَر مال ایی دنیاءَ ناو گه نِمَمینی. بلکِم امیدون اَر خدا بو گه کُل چی چَلچَل اَرِه ایمَه تیارِکَ موئینی تا اَژینو لَذت بیَریم.
داوات کِردِن باس اِنوم کُل مردِم عزّت داشدوئیتی ئو رابطَه حِلالهُمسری پاک بو، اَرِیَگه خدا اَر بیعصمتَل ئو زِنهاکارَل داوریَ مِهِه.
مِنتائای بیجورَتَل ئو بیایمونَل ئو تویکتیَلَل ئو آمکُشَل ئو زِنهاکارَل ئو جادوگرَل ئو بِتپِرَسَل ئو کُل دِروزِنَل، دریاچَه گُرگِرتی وَه آگِر ئو گوگرد، ماوَ نَصُیو. یَه مرگ دوئِمَ.»
سگَل ئو جادوگرَل ئو زِنهاکارَل ئو آمکُشَل ئو بِتپِرَسَل ئو هر کی گه دِرو دوس دیری ئو اَنجومَ مِیتی، هانَ دِریر.