19 وَه مزامیر، سروءَل ئو بِیتَلی گه اژ روح خداءَ وَهگَرد یَک گپ بیَن ئو اژ تیَه دلا اَرِه خداون بِژَنِن ئو بحیوَنِن.
«ایی قومَ وَه زوئونونا قُرپَ ماوژِن اَر مِه، مِنتائای دِلو اژ مِه دویرَ.
اَسَه سروئونی حیوَن ئو کَتِنِ رئی چِن ویرِ کوی زِتو.
نزیکَل نِصمِ شو، پولُس ئو سیلاس داشدو دوعائونَ مَهَرد ئو اَرِه خدا سروئونَ مَحیوَن ئو باقی زندونیَلیش گوشونَ ما،
ایلَهَه چَه بِهَم؟ وَه روح دوعا مَهَم ئو وَه عَخِلیش دوعا مَهَم؛ وَه روح سروءَ مَحیوَنِم ئو وَه عَخِلیش سروءَ مَحیوَنِم.
اِسَه بِرال، مصقود چیَ؟ وخدی هُمَه جیَمَ موئینون اَر دور یَکا، هر کُم سروئی، درسی، مِکاشفهی، زوئونی یا ترجِمهی دیری. بِیلِن یوئنَ کُل اَرِه بِنا کِردِن کلیسا اژ نظر روحانی بو.
کلوم مسیح وَه دولَمَنیا لیز بِگِری اِنوم هُمَه، وَه تموم حکمت یَکتِری تیَلیم ئو پَن بیَن، اَرِه خدا سروءَل، مزامیر ئو بِیتَلی گه اژ روحِ خداءَ وَه شگِر کِردِن اِ دلَلتو، بحیوَنِن.
اَرّ اِنوم هُمَه کسی ها عذاواِر، بِیلِن دوعا بِهِه؛ اَرّ کسی خَوشالَ، بِیلِن اَرِه خدا سرو بحیوَنی.
ئو سروء تازهئونی حیوَن، گه موئِتی: «تو لائق سَنِن طومارین ئو لائق اِشکونِن میرَل اَوَه، اَرِیَگه قُرونی بین ئو وَه خوین ووژِت، مردِمِت اژ هر طائفَه ئو زوئون ئو قوم ئو ملت، اَرِه خدا خِری؛