18 مَس شِراو نوئن، اَرِیَگه شِراو مَکیشیتو ویرِ کارَل گَن؛ بلکِم پِرا بوئن اژ روحِ خدا.
«هِرّو اَرِنتو اِاِ مَلِمَل تورات ئو شیخَل فرقَه فَریسی، اِاِ ریاکارَل! اَرِیَگه هُمَه رُی جُم ئو دُوری پاکا مِهِینو، مِنتائای نومو پِر اژ طَما ئو ووژتیمارکِردِنَ.
ئو بِنیا بِنی اَر گُرزکو کِردِن هُمکارَل ووژ ئو بنیشیَ گَرد کسَلی گه مَسِن بیری ئو خُرّ دِ،
اَرِیَگه او اَر وَر چیَم خداون کَلِنگا ماو. یحیی هرگِس نَباس لو بِنی اَر شِراو یاگَه عِرَخَلیتِر. جُجُ هِر اژ لَم دای، پِرا ماو اژ روحالقدس،
اِسَه اَرّ هُمَه گه شرَبارینو، مَذانینو گه چطور پیشکَشی خو بِینونَ آیلَلتو، چَنی ویشتِر باوَه آسمونی هُمَه، روحالقدسَ موئَشخیَ اونَلی گه اَژینو بِ.»
مِنتائای اَرّ اَ خُلُمَ وَه لا ووژا بوشی: ”اَرباو اِ وخد هاتِنی دیر کِردیَسی،“ ئو بِنیا بِنی اَر آزار خُلُمَل ئو کنیژَل ئو هُاردِن ئو خُرّ دائِن ئو مَس کِردِن،
«مِنتائای حُواستو بو، تاناخواد عِیاشی ئو مَسی ئو هول ایی زِنِهیَ دلتو سخدا کِ ئو اَ روژَ اِجور تِلهی ناهَلمونَ باءَ سرتوناِرا.
ئو وِتَ بی: «کُل کس اولبار وَه شِراو خاص مِمونَلیَ ماوژیِ رئی ئو وخدی مِمونَل مَس بین، شِراو اَرزُتِرَ ماری؛ مِنتائای تو شِراو خاصِهَت تا اِسگَه هُیشتیَ!»
اَرِیَگه پیا خاصی بی ئو پِر اژ روحالقدس بی ئو ایمو فِرِه داشدی. اَسَه مردِم فِرِه ایمونو آوِرد اَر خداون.
بورِن هُنَ دُریس رفدار بِهِیم گه هَماری هایمون اِنوم روشتایی روژاِر نه اِنوم عِیاشی ئو مَسی، نه اِنوم بیعصمتی ئو خیزی، نه اِنوم جنگ ئو حَسوئی،
اَرِیَگه موقَع هُاردِن، هرکُم اژ هُمَه، اِجال یَگه چیَمَرئی کسَلیتِر بو، شُم ووژَ میری، جوری گه یَکی وِرسِنیَ مَمینی ئو یَکیتِر مَسَ ماو.
مِنتائای اِسگَه اَرِنتونَ مَنُیسِنِم گه وَهگَرد کسی گه ووژَ بِرا هُمَه مَذانی، مِنتائای بیعصمت یا طَمَکار یا بِتپِرَس، دُشمینفِروش یا عِرَخی یا رِنگَرَ، هاتِنچیئینتو ناآشدوئی ئو وَهگَرد هُنَ کسی جُجُ هُمسِفِرَه نوئن.
دُزَل، طَمَکارَل، عِرَخیَل، دُشمینفِروشَل ئو رِنگَرَل پاتِشائی خدا نِمیَرنَ میرات.
اَرِیَگه اونَلی گه مِئسِن، اِ شوءَ مِئسِن، ئو اونَلی گه مَسَ مَهَن، اِ شو مَسَ مَهَن.
شیخ کلیسا باس چیئی اِنوم زِنِهی ناوتی گه وَهسونگَ اَوا لارَ بوتی اَری ئو میردَه یِه ژَن بو ئو آیلَل باایمونی داشدوئیتی گه اژ هر جور بُختِم خیزی ئو توری دویر بوئن.