10 تقِلا بِهَن تا بِفیَمینو اَ چیئَه گه وَه دل خداونَ چیَ.
هر کی هُنَ خِلمت اژ مسیح بِهِه، خدا قبولَ مِهِیتی ئو مردِمیش تاییدَ مَهَنی.
تاگَه بتونینو اَ چیئَه گه اژ کُل خاصتِرَ قبول کِینو، ئو تاگَه اَرِه روژ مسیح پاک ئو بیعِو بوئینو.
اَ پیلمَ کامل گِرت ئو جُجُ ویشتِر. ئو اِسگَه گه پیشکَشیَلی گه هُمَه کِلتوکردیَ، اژ اِپافْرودیتوسِم گِرتیَ، کُل چی دیرِم، گه یِه پیشکَشی خَوشبو ئو قُرونی قابلِ قبول ئو وَه دل خدای کَ.
تا رفدارتو لائق خداون بو، اِ هر لِحاظ خَوشالا کِینونی، ئو اِ هر کار خوئی ثمر بارینو ئو اِ شناخت خدا رشد کِینو
بلکِم کُل چی اِنتحو کَن؛ سفدِسخد بچسبِنَ اَ چیئَه گه خوءَ.
اَرِیَگه، یَه اَر تک خدا، نجاددهندَه ایمَه، خوءَ ئو وَه دِلَسی.
مِنتائای اَرّ بیوَهژَنی وَچِوَچَرزا دیری، اُوُ اولبار باس بِگِرِنا دینداری ووژو وَه هِوَت کِردِن اژ خانوادَه نِشو دَن ئو دِن باوِهئودائو اِ مِل ووژون اِربارِن، اَرِیَگه خدا خَوشَ مایتی.
اِسَه بورِن اَرِیَگه پاتِشائیای گه نِماءِ رِکَه، ماریمَ دس، شگِرگزار بوئیمو ئو وَه ترس ئو عزّتی گه باوِ دلَ، بِپِرَسیمی،
اَرِیَگه اَرّ وَه خاطر کار خطای، تنبیه بوئینو ئو تیَمِل بِهِینو، چه افتخاری دیری؟ مِنتائای اَرّ خوئی بِهِینو ئو اِجالی زجِر بِکیشینو ئو تیَمِل بِهِینو، اَرتَک خدا یَه کار پِر اژ فیضی کَ.
هُمِهیش ووژتو اِجور بَردَل زِنی اِطور مال روحانیای بِناءَ موئینو تا کاهنَل مقدّسی بوئینو گه وَهسونگَ عیسی مسیح، قُرونیَل روحانیای گه خدا قبولَ مِهِه تقدیم بِهِینو.