14 هَر وَه ایی خاطرَ اِ بِرُوَر اَ باوِه زُنیَ میَم گه
اَسَه چَن کُچِک آوشدِنی، عیسی اَژینو دویرا بی ئو زُنی داتی ئو هُنَ دوعا کِردی:
وخدی پولُس ایی قصهلَ وِتی، زُنی داتی ئو وَهگَرد کُل اونَل دوعا کِردی.
حِنی گه وخد مَنِنمون اَر اورَه تموم بی، کَتیمِ رئی چیمونَ سفر. شاگردَل کُلو وَهگَرد ژِنَل ئو آیلَلو تا جای گه اژ شیَر کِردمونَ دِریر ایمَلو آوشدِ رئی. اَر اورَه اَر لو دریا زُنیمو دا ئو دوعامو کِرد.
اَسَه زُنی داتی ئو وَه دَنگ کَلِنگ دای داتی گه «اِاِ خداون، ایی گناءَ نَن اَر پائو.» یَه وِتی ئو اِنوم خداون حیوَت.
مِنتائای پطرس کُلو کِردیَ دِریر ئو زُنی داتی، دوعا کِردی. اَسَه ویر کِردی اَر لَشِهَه ئو وِتی: «طابیتا، هیزگِر!» طابیتا چیَمَلی واز کِردی ئو هَریَگه پطرس دیتی، نیشتِ راس.
بِمارِک بو خدا ئو باوَه خداونمو عیسی مسیح، گه ایمَه اِنوم مسیح وَه هر بِرَکت روحانی اِ جائَل آسمونی بِرَکت داسی.
هر خانوادَه اِنوم آسمو ئو اَر رُی زَمی، نُم ووژ اژ اوءَ مَگِری،
تا وَه نُم عیسی هر زُنیای بِچَمی اِ آسمو ئو اَررُی زَمی ئو اِژیر زَمی