9 ئو نه ثمر کارَل، تاگَه هُیچکس نتونی وَه ووژ بنازی.
مِنتائای اَرّ اژ رئی فیض بو، دیَر اژ کارَل نیَ؛ اَرّنَه فیض دیَر فیض نیَ. [مِنتائای اَرّ اژ کارَل بو، دیَر اژ فیض نیَ؛ اَرّنَه کار دیَر کار نیَ.]
وَهچوینا گه هُیچ بشری وَه کارَل شریعت، اِ چیَم خدا صالح وَه حساو نِمای، اَرِیَگه شریعت، گناءَ مَشتاسِنیَ ایمَه.
اَرِیَگه اَرّ ابراهیم وَه کارَلیا صالح وَه حساو هاتوئی، چیئی اَرِه افتخار کِردِن داشدی؛ مِنتائای اَرتَک خدا هُنَ نیَ.
وَهیاآگه وِر اژ یَگه بانَ دی، ئو کار خو یاگَه گَنی اَنجوم دَن -اَرِیَگه مصقود خدا اژ دیاری کِردِن پایار بِمینی، نه وَه خاطر کارَلی گه مَهَن، بلکِم وَه خاطر اَوَه گه دَوَتَ مِهِه-
اِسَه، یَه رَفطی اَر خواس یاگَه تقِلا اِنسو نِری، بلکِم رَفط اَر خدای دیری گه ریَم دیری.
خدای گه ایمَه نجاد داتی ئو دَوَتمو کِردیَ زِنِهی مقدّس، نه وَه خاطر کارَل ایمَه بلکِم وَه خاطر قَص ئو فیض ووژ، گه او وِر اژ بِنیا زمونَهل، اِنوم مسیحْ عیسی بَشخیتیَ ایمَه.