2 ئو زمونی اِنوم اونَل زِنِهیتونَ مَهَرد، اَسَه گه مَچیاینونِ تُرّ ریئَل ایی دنیا ئو رِئیس قدِرت هُوا، ابلیس، یانی هَراَ روحی گه اِسگِهیشَ اِنوم آیلَل کورفِربونی کارَ مِهِه.
کُر اِنسو هات گه هم میری ئو هم خُرَّ مِ؛ موشِن: ”سِیل کَنی پیای کَ لَمو ئو گُراگُر مَس، رِقیف خِراجگیرَل ئو گناکارِلَ.“ مِنتائای، دُریسی حکمت، وَه ثمر کارَلیا ثابتَ ماو.»
تُئمی گه کَت اِنوم دِرِکو، کسی کَ گه کلوم خداءَ مَشتوئی، مِنتائای دلِهولی اَرِه ایی دنیا ئو فنی گه مالِمنالَ اِنسونَ مِ، اَ کلومَ خَفه مِهِه ئو بیثمرَ مِهِیتی.
زَمی، ایی دنیاسَ؛ ئو تُئم خو، آیلَل پاتِشائی آسمونِن. گیال، آیلَل اَ شریرِنَ؛
مِنتائای هول ایی دنیاءَ ئو فنی گه مالِمنال وَه اِنسونَ مِ ئو هوس چیئَلیتِرَ ماءَ دَرینو ئو کلوم اِ دَرینو خفَه مِهِه ئو بیثمرَ مِهِیتی.
«اَرباوِهَه، اَرِه زِرِنگی گه پیشکار قُشمَه کِردوئیتی، اَژی تیَریف کِرد؛ اَرِیَگه آیلَل ایی دنیا اِنوم کارَلو وَهگَرد هُمدورَهل ووژو، اژ آیلَل نُیر زرِنگتِرِن.
«اِاِ شَمعون، اِاِ شَمعون، بِذان: شِطو هِستی هُمَل چُی گَنِم شَن کِ.
اِسگَه وخد داوری اَر ایی دنیاسَ؛ اِسگَه رِئیس ایی دنیا ماوژِنَ دِریر.
موقَع شُم بی. ابلیس وِرِکار نایتِ دل یهودا اَسخَریوطی، کُر شَمعون، گه عیسی بیَ گیر دشمن.
هَر یَگه یهودا گُپ نونِهَه گِرتی، شِطو چِتیِ دَرین. اَسَه عیسی وِتیَ بی: «اَ چیئَه گه مِ اَنجوم بِین، زویتِر اَنجوم دَ.»
دیَر ویشتِر اژ یَه قصَهتونَ گَرد نِمَهَم، اَرِیَگه رِئیس ایی دنیا گه شِطونَ دیری مای. او هُیچ ادعای اَر مِه نِری؛
اَرّ هِن دنیا بوئیاینو، دنیا هُمَه اِجور کسِکار ووژ دوس داشدی. مِنتائای اَرِیَگه هِن دنیا نیئینو، بلکِم مِه هُمَهم اژ دنیا اِنتخاو کِردیَ، اِسَه دنیا اژ هُمَه بیزارَ.
ئو اِبارَه داوری کِردِنیش، اَرِیَگه رِئیس ایی دنیا مَکوم بیَ.
دنیا نِمَتونی اژ هُمَه بیزار بو مِنتائای اژ مِه بیزارَ، اَرِیَگه مِه شاتیَ میَم گه کارَلی گَنِن.
عیسی وِتیَ بینو: «هُمَه اژ هُارینو، ئو مِه اژ بِلِنگ. هُمَه اژ ایی دنیائینونَ، مِنتائای مِه اژ ایی دنیاءَ نیِم.
باوَه هُمَه ابلیسَ ئو هُمَه اژ اَوینونَ ئو هاینونَ دُم اَنجوم دائِن چیئَلی گه باوِ مِیلَسی. او اژ اَ اولَ قاتل بی ئو هُیچ وخد نِموسیا اَر رُی حخیخت، اَرِیَگه هُیچ حخیختی اِنوم او نیَ. هر وخد گه دِروءَ موشی، اژ ذات ووژی دِروءَ موشی؛ اَرِیَگه دِروزِنَ ئو باوَه دِروزِنِلَ.
دُماخِرِ، داروغَه شیَر جیَمیَت آروما کِردی ئو وِتی: «اِاِ پیال شیَر اَفِسُس، کیَ گه نَذانی شیَر اَفِسُس قِلااور معبد آرتِمیسِ کَلِنگَ ئو مِتیَهجی اَ بَرد مقدّسَسَ گه اژ آسمو هاتیَسَ هُار؟
پطرس وِتون: «حَنانیا، اَرّا هُیشتِت شِطو دلِت پِرا کِ، گه دِرو بوشینَ روحالقدس ئو قِیلی اژ پیل زمینِهَه اَرِه ووژِت هیزدِین؟
نوئنَ هُمشکِل ایی دنیاءَ، بلکِم وَه نووآ بیئِن فگِرَلتو، عوض بوئن. اَسَه مَتونینو خواس خدا تشقیص دِینو؛ خواس خو، باوِ دل ئو کامل خدا.
مِنتائای مصقود یَه نیَ گه وَهگَرد آمَل بیعصمت ایی دنیاءَ یا طَمَکارَل یا رِنگَرَل یا بِتپِرَسَل هاتِنچیئینتو ناآشدوئی، اَرِیَگه اَرّ اژ ایی جورَ بوءَ باس ایی دنیاءَ وِل کِینو.
بِری اژ هُمَه هُنَ بینونَ، مِنتائای وَه نُم عیسی مسیحِ خداون ئو وَهسونگَ روحِ خدامو شوریاینونَ، تقدیس بینونَ ئو آمَل صالح اِلوم بینونَ.
خداءِ ایی دنیا یانی شِطو ذِنَل بیایمونَل کور کِردیِ تاگَه نُیر انجیل جِلال مسیح گه شیوَه خداءَ، نوئینِن.
گه گیو ووژ اَرِه گنائَل ایمَه داتی تا مِطابق خواس خدامو ئو باوَهمو، ایمَه اژ ایی زمونَه شَرَبارَ آزاد بِهِه.
بِلِنگتِر اژ هر ریاست ئو قدِرت ئو قویَت ئو حکومت، ئو بِلِنگتِر اژ هر نُمی گه نه فَخَد اِ ایی زمونَه بلکِم اِنوم زمونی گه میا بای هِنا ماو.
اِسَه اَویرتو بو اونَلی گه ووژونَ ’ختینَهکَریا‘ مَذِناسد، هُمِهئو گه زمونی اِ جسم خِرِیهودیَل وَه حساوَ ماهاتینو ’ختینَهنکَریا‘ هِناءَ مَهَرد -وَهیاآگه ختینَه اونَل کار جسمونیای کَ گه وَه دس اِنسو اَنجومَ ماو-
مِنتائای اِسگَه اِنوم مسیحْ عیسی، هُمَه گه زمونی دویر بینو، وَهسونگَ خوین مسیح نزیکا بینونَ.
ایمِهیش کُل، زمونی اِنوم یوئنَ اِنوم هُواوهوس جسمو زِنِهیمونَ مَهَرد، ئو چیئَلی گه لار ئو فگِرمونَ مِهِستی انجوممونَ ما؛ ئو اِجور کسَلیتِر، مِطابق طبیعتمو مَکوم بیمون اَر آیلَل خَضو.
اِسَه یَه موشِم ئو اِنوم خداون شاتیَ میَم گه رفدارتو دیَر نَباس اِجور خِرِیهودیَل بو گه اِنوم فگِرَل باطل ووژو رفدارَ مَهَن.
تا طُرُخ زِنِهی قدیم ووژتو، یانی اَ اِنسو قدیمَ گه وَه خاطر هُواوهوس گنا گَنیائی، اِ وَرتو بِکَنینو.
نِیلِن کسی وَه قصَهل پیک فَنتو دِ، اَرِیَگه وَه خاطر هَرایی چیئِلَسَ گه خَضو خدا مَرِشی اَرسر آیلَل کورفِربونیاِرا.
اَرِیَگه هُمَه زمونی تیَریکی بینو، مِنتائای اِسگَه اِنوم خداون نُیرینو. اِسَه اِجور آیلَل نُیر رفدار بِهَن.
اَرِیَگه ایمَه وَهگَرد جسم ئو خوین زورو نِمَگِریم، بلکِم ایمَه اَرضد حکِمرونَل، اَرضد رِئیسَل، اَرضد قدِرتَلی گه اَر دنیا تیَریکی حکِمرونیَ مَهَن، اَرضد قدِرتَل روحانی شر اِ جائَل آسمونی، جنگَ مِهِیم.
هُمِهیش زمونی وَهگَرد خدا بیگونَه ئو اِ فگِرتو دشمن بینونی، ئو یَه اِنوم شَرَباریتو دیارَ موئیا.
اَرِیَگه دیماس وَه خاطر دوس داشدِن ایی دنیاءَ مِه وِل کِردیِ چیَس اَرِه تِسالونیکی. کْریسکیس چیَس اَرِه غَلاطیَه ئو تیتوسیش اَرِه دَلماتیَه.
دینداری پِرچِپاک اَر تک باوَه ایمَه، خدا، یَسَ گه اِ سخدیَل اژ یتیمَل ئو بیوَهژِنَل دسگیری بِهِیم ئو اژ فساد دنیا ووژمو دویر بِگِریم.
اَرِیَگه هُنَ آمی نَباس گُمو بِهِه گه چیئی اژ خداونَ ماریَ دس،
اِاِ آمَل زِنهاکار، یانی نِمَذانینو گه دوسی وَهگَرد دنیا، دشمنی وَهگَرد خداءَ؟ اِسَه هر کی مِیتی رِقیف دنیا بو، ووژَ مِهِئَه دشمن خدا.
اِجور آیلَل فِربوبَر، دیَر نوئن اِجور هُواوهوسَلی گه دورَه نایونی اَسگَهتونَ داشد.
اَرِیَگه قدیم اَخَ گه بس بو عمِر ووژتون اَرِه اَ چیئَه گه بِتپِرَسَل خدانشتاس دوس دیرِن، ناتونَ ئو روژگارتونَ بیعصمتی، هُواوهوس، مَسی، خیزی، عِیاشی ئو بِتپِرَسی ننگَبار، گذَرونیَ.
اونَ چیَمَلی دیرِن پِر اژ زِنها گه اژ گنا کِردِن سیر نِموئن. ایی آیلَل لیَنتَ، گیونَلی گه سُسِن ماوژِنِ تِلَه ئو دلَلون اَرِه طَما آوِردیَسَ عمل!
هُنَ آشگارا ماو چه کسَلی آیلَل خدان ئو چه کسَلی آیلَل ابلیس: اَوَه گه صالحبیئین نِماریَ جا اژ خدا نیَ ئو هَمیش اَوَه گه بِرا ووژ دوس نِری.
هر کی اِنوم گنا زِنِهیَ مِهِه اژ ابلیسَ، اَرِیَگه ابلیس هَر اژ اَ اولا گنا کِردیِ ئو مِهِه. اَژونَبیَ گه کُر خدا ظاهر بی تاگَه کارَل ابلیس باطل کِ.
اِاِ رولَهل، هُمَه اژ خداینو ئو فائق هاتینونَس اَر اونَل، اَرِیَگه اَوَه گه ها نوم هُمِهاِر کَلِنگتِر اژ اَوَهسَ گه ها نوم دنیااِر.
ایمَه مَذانیم گه اژ خدایم ئو کُل دنیا ها ژیر دس شِطوناِر.
اَرِیَگه هر کی اژ خدا زاندَه بیَ، اَر دنیا فائقَ مای ئو ایمون ایمَه هَراَ پیروزیَسَ گه فائق هاتیَس اَر دنیا.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.
ئو وَهسونگَ نشونَهل ئو مُجِزَهلی گه صِلا داشدی اِجال جونور وَشی اولینِهَه اَنجوم بِ، کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی فنَ مِ ئو موشیئونو مِجسمهی دُریس کَن اژ اَ جونور وَشیَ گه وَه شِمشیر زیَمدارا بی، وَه ایی حالا زِنی مَن.
ئو کُل کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی عَبادتَ مَهَنی، یانی کُل کسَلی گه نُمون اژ بِنیا دنیا، اِنوم اَ دفتر ژییاینَ نَنُیسیاءَ گه هِن اَ وَرکَسَ گه قُرونی بی.
فریشدَه هفتِمینِهَه جُم ووژ پِشکونیِ هُوا ئو اژ اَ تختَ گه اِنوم معبد بی، دَنگ کَلِنگی هات گه موئِتی: «کار تمومَ!»
او اُژدها، اَ مار قدیمیَ، گه هَراَ ابلیس یا شِطونَ، گِرتی ئو اَرِه هزار سال بَسدا.