17 تاگَه خداءِ خداونمو عیسی مسیح، اَ باوَه پِرجِلالَ، روحِ حکمت ئو مِکاشفَه بوئَشخیَ بینتو تاگَه او بشتاسینو.
اَ حِنَ، عیسی وِتی: «اِاِ باوَه، اِاِ مالک آسمون ئو زَمی، شگِرتَ مَهَم گه ایی چیئِلتَ اژ دونائَل ئو حکیمَل شاردیَسا ئو اَر آیلَل گُجَر آشگارتا کِردیَ.
باوَهم کُل چی سپارتیَسیَ مِه. کس کُر نِمَشتاسی بِخِر اژ باوَه ئو کس باوَه نِمَشتاسی بِخِر اژ کُر ئو اونَلی گه کُر بِیتی باوَه اَرینو آشگارا بِهِه.
عیسی وِتی: «خَوزگالَ تو، اِاِ شَمعون، کُر یونا! اَرِیَگه گوشد ئو خوین ایی حخیختَ اَر تو آشگارا نَهَردیِ، بلکِم باوَه مِه گه ها نوم آسموناِر یَه آشگارا کِردیِ.
اَ دو کورَ جوواوُ دا: «اِاِ آقا، مِمو چیَمَلمو واز بو.»
ئو ایمَل اِنتحو نِهَه، بلکِم اژ اَ شریرَ آزادمو کَ. اَرِیَگه پاتِشائی ئو قدِرت ئو جِلال، تا ابد هِن تونَ. آمین»
اَرِیَگه هَراَ ساتَ روحالقدس یاتونَ مِ گه چَه باس بوشینو.»
«جِلال اَر خدا اِ عرشِ فِلک، ئو اَررُی زَمی صُئلوسِلامتی اَر مردِمی گه، وَه دل خدان!»
اَرِیَگه مِه کلوم ئو حکمتتونی میَمئون گه هُیچ کُم اژ دشمنَلتو نتونِن بوسِنی اَر نوا یا بوئنی اَرضد.
یانی روحِ حخیخت گه دنیا نِمَتونی بِچوتیِ گِرد، اَرِیَگه نه اوءَ موئینی ئو نه مَشتاسِتی؛ مِنتائای هُمَه اوءَ مَشتاسینو، اَرِیَگه اَر تک هُمَه لیزَ مَگِری ئو مَمینی اِنوم هُمَه.
مِنتائای اَ هِنارَسَ، یانی روحالقدس، گه باوَه وَه نُم مِه کِلَمِهِیتی، او کُل چی تیَلیمتونَ مِ ئو هرچی گه مِه وِتمَ بینتو، ماریَ ویرتو.
ئو ایی کارِلَ مَهَن، اَرِیَگه نه باوَه آسمونیَ مَشتاسِن، نه مِه.
ئو ژییاین ابدی یَسَ گه، تو تَنیا خدا حخیخی ئو عیسی مسیحیش گه تو کِلِتکِردیَ، بشتاسِن.
عیسی وِتَ بی: «دس ناوژ اَر مِلِم، اَرِیَگه هَنی نَچِمَسَ بِلِنگ اَر تک باوَه. بلکِم بِچُ اَرِه تک بِرالِم ئو بوشَ بینو گه مَچِمِ بِلِنگ اَر تک باوَه ووژِم ئو باوَه هُمَه ئو خداءِ ووژِم ئو خداءِ هُمَه.»
مِنتائای اونَل نِمَتونستو اِبِرُوَر حکمت ئو روحالقدسی گه استیفان وَه اَوَه قصَه مَهَردی، طاخَت بارِن.
استیفان وِتی: «اِاِ بِرال، اِاِ باوَهل، گوش بِگِرنَ مِه! خداءِ پِرجِلال، وخدی ظاهر بی اَر باوَهمو ابراهیم گه او اِ وِلات بینالنهرین بی، ئو هَنی بار نَهَردوئیتی اَرِه شیَر حَران،
هَرهُنَ گه شناخت خدا اَرِه اونَل ارزشدی ناآشدی، خدا اونَل تسِلیم فگِرَل گَنو کِردی تاگَه اَوَه گه نَباس، اَنجوم دَن.
تا وَه یِه دل ئو یِه زوئو، وَهگَرد یَک، خدا ئو باوَه خداونمو عیسی مسیح، جِلال دِینو.
اَرِیَگه وَه یَکی وَهسونگَ روحِ خدا، کلوم حکمت بَشخیا ماو، وَه یَکیتِر وَهسونگَ هَراَ روحَ، کلومِ علم،
اِسگَه بِرال، اَرّ مِه بام اِرَه تَکتو ئو وَه زوئونَلیتِر قصَه بِهَم، چه فادَهتونی اَرِه دیرِم، مَر یَگه مِکاشفَه یا علم یا نبوّت یا تیَلیمِمی اَرِه داشدوئینو؟
خدا ایی چیئِلَ وَهسونگَ روحِ ووژ آشگار کِردیَسی اَر ایمَه، اَرِیَگه روحِ خدا کُل چی، جُجُ عمقَل خدائیشَ مَجوری.
هُیچکُم اژ حکِمرونَل ایی دنیاءَ ایی حِکمتونَ نَفیَمی، اَرِیَگه اَرّ اونَ مَفیَمیان، خداون جِلالو نِمَکیشیا اَر صلیب.
مِه باس هَرهُنَ وَه ووژِم افتخار بِهَم؛ وَهیاآگه نفعی نِری، اِسَه اِبارَه رویائَل ئو مِکاشفَهلی گه اژ خداونِم داشدیَ، دُم قصَهمَ مَگِرِم.
بِمارِک بو خدا ئو باوَه خداونمو عیسی مسیح، گه ایمَه اِنوم مسیح وَه هر بِرَکت روحانی اِ جائَل آسمونی بِرَکت داسی.
ایی رازَ هَراَ جورَ گه اِسگَه وَهسونگَ روحِ خدا اَر رسولَل مقدّس او ئو پِخَمَرَلی آشگارا بیَ، اَر کُرَل اِنسو اِ نسِلَلیتِر آشگارا نوئیَ.
تا وخدی گه کُل ایمَه اِنوم ایمو بوئیمونَ یَکی ئو درکمون اژ کُر خدا یَکی بو تاگَه هُنَ چَن آم کاملی رشد بِهِیم ئو برَسیمَ چَن پِری دائول مسیح.
اِسَه کُل ایمَه گه بالغیم، باس هُنَ فگِر بِهِیم، ئو اَرّ اِ هرچی جوریتِر فگِرَ مِهِینو، یوئیشَ خدا اَر هُمَه آشگارا مِهِه.
باس کسَلی گه اَرضدِنی وَه مِلائمت رَنِمائی کِ، هایتِر خدا صِلا توئَه بوئَشخیَ بینو تاگَه حخیخت بشتاسِن
اژ پولُس، خُلُم خدا ئو رسول عیسی مسیح، گه مَیِّن بیمَ تا ایمو کسَلی گه خدا دیاری کِردِن تقویت کَم ئو حخیختی گه مِطابق دینداریَ، بوشِم.
هُمَه گه وَه خداونمو عیسی مسیح، خداون پِرجِلال، ایمو دیرینو، دوچیَمکی نَهَن.
قدِرت الهی او هرچی گه اَرِه ژییاین ئو دینداری اِکَلَ داسیَ بینمو، یَه وَهسونگَ شناخت او اَنجوم گِرتیِ گه ایمَل دَوَت کِردیَسیَ جِلال ئو خوئی ووژ،
بلکِم اِنوم فیض ئو شناخت خداون ئو نجاددهندَه ایمَه عیسی مسیح رشد بِهَن، گه جِلال اژ اِسگَه تا ابد اَر او بو! آمین.
موئِتو: «آمین! بِرَکت ئو جِلال ئو حکمت ئو شگِر ئو عزّت ئو قدِرت ئو قویَت اَر خداءِ ایمَه بو تا ابدالآباد. آمین!»