14 روحالقدسی گه بِعونَه میرات ایمِئَه تا زمونی گه تمومِکمال بِهِیمیَ هِن ووژمو، تاگَه جِلال او شگِر بو.
مِنتائای وخدی بِنیا ایی چیئِلَ بِنِری، راس بوسِن ئو سِرَل ووژتو بِگِرِنِ بِلِنگ، اَرِیَگه آزادی هُمَه نزیکَ!»
حُواستون اَر ووژتون ئو کُل ریئَن بو، گه روحالقدس هُمَل اَرِه نظارت اَر اونَل اِنتخاو کِردیِ تاگَه کلیسا خداون گه وَه خوین ووژ خِریَسی شوئونی کِینو.
«اِسگَه میَمتونَ دس خدا ئو کلوم فیض اوآ، گه مَتونی بِناتو کِ ئو اِنوم کُل کسَلی گه تقدیس بینَ، میراتی بِئونتو.
ئو نه فَخَد خلقت، بلکِم ایمَه ووژیشمو گه نوبر روحِ خدا دیریمو، اِ دَرین ووژمونَ مَنُیزِنیم، هُنَ گه وَه شوقا چیَمَرئی آویلاقراری اِ مقوم کُرَلیم، یانی آزادی لارَلمو.
وَهسونگَ اوءَ گه هُمَه هاینون اِنوم مسیحْ عیسی، اَوَه گه اژ جونِم خدا اَرِه ایمَه بیَسَ حکمت، صالحبیئین، قدوسیّت ئو آزدی.
ئو میر مالکیت ووژ داسی اَر ایمَه ئو روحِ ووژ اِجور بِعونَه ناسی اِنوم دلَلمو.
اَوَه گه ایمَه اَرِه ایی کارَ حاضر کِردیِ خداءَ، گه اَرِه بِعونَه روحِ خدا داسیِ ایمَه.
اِسَه وَه خاطر یَگه آیلَلینو، خدا روحِ کُر ووژ کِلکِردی اِنوم دلَلمو گه دایَ ماتی، «اَبّا!» یانی «باوَه!»
ایمَه اِنوم او بیمونَسَ وارثَل. هُنَ گه خدا کُل چیئَل مِطابق خواس ووژ اَنجومَ مِ، ایمِهیش مِطابق مصقود او وِر اژ یَه اِنتخاو بیمونَ.
تا ایمَه گه اول کسَلی بیمو گه امیدمو بَسدَ مسیح، باعث شگِر کِردِن جِلال او بوئیم.
روحِ قدوس خدا گه وَه او اَرِه روژ نجاد میر بینونَ، خَمین نَهَن.
مِنتائای هُمَه نسِلی کینو گه دیاری بینونَ ئو کاهنَلی کینو گه شاهونَه کاهنیَ مِهِینو، ملت مقدّس ئو قومی گه مِلک مصخوص خداءَ، تا صفتَل فِرَه خاص او اِلوم کِینو، او گه هُمَه اژ تیَریکی دَوَت کِردیَسیِ نُیر بِلُجوئی ووژ.