1 یِه روژ پطرس ئو یوحنا اِ سات سه نیمَرو گه موقَع دوعا بی، داشدو مَچیان اِرَه معبد خداون.
دُما شَش روژ، عیسی، پطرس ئو یعقوب ئو بِرای یوحنا وَهگَرد ووژ هیزداتی ئو بِردِنی اَرِه سر کوی بِلِنگی.
پطرس ئو دو کُر زِبِدی وَهگَرد ووژ بِردی، او خَمَبار ئو پریشونا بی،
اژ سات دوازَه تاگَه سات سه دُمانیمَرو، تیَریکی کُل اَ وِلاتَ اِراگِرتی.
موقَع دوی کِردِن بِخور، کُل مردِم اِدَر دوعائونَ مَهَرد،
«دو نفر اَرِه عَبادت چِنَ نوم معبدا، یَکی اَژینو، اژ شیخَل فرقَه فَریسی ئو یَکیتِر خِراجگیر بی.
عیسی، پطرس ئو یوحنا کِلکِردی، وِتی: «بِچِن ئو شُم پِسَخمون اَرِه تیارِک بوئینِن تاگَه بیریم.»
ئو یِمِجو مَمَنِن اِنوم معبد خداون ئو شگِر ئو ستائشت خدائونَ مَهَرد.
شاگردی گه عیسی دوس داشد، وِتیَ پطرس: «خداونَ!» شَمعونِ پطرس وخدی شنَفتی گه خداونَ، هِرازِه جِنِک ووژ لو دا اَر قِ ووژ -اَرِیَگه لُت بی- ئو ووژ آوشدی اِنوم دریا.
یِه روژ نزیک اَر سات سه دُمانیمَرو، آشگارا اِ رویا دیتی گه فریشدَه خدا هاتی اِرَه تک ئو وِتی: «کُرنِلیوس!»
کُرنِلیوس جوواوا داتی: «چوار روژ وِر اژ یَه، هَرِ ایی وخدَ، نزیک اَر سات سه دُمانیمَرو، اِ مال ووژِم داشدِم دوعامَ مَهَرد گه وَه یِگِل پیای وَه جِنِک نُیرداری هوسیا اَر نوام
اونَل کُلِ روژی یِه دل اِنوم معبد جیَمَ موئیان اَر دور یَکا ئو اِنوم مالَلو نونو کُتا مَهَرد، ئو وَه خَوشی ئو دسِدلوازی وَهگَرد یَک خوراکونَ مَهُارد
وخدی اَ پیا، پطرس ئو یوحنا گه مِهِستو بان اِنوم معبد، دیتی حُاس اَژی کِردِنی.
پطرس ئو یوحنا گِزو کِرد اَری؛ پطرس وِتی: «سِیل ایمَه کَ بوئینِم!»
وخدی جورَت پطرس ئو یوحنائو دی ئو ذِناسدو گه آمَل بیسَوات ئو معمولیای کِن، بِلُجوئیو هات ئو فیَمین گه یوئنَ هَراَ کسَلِنَ گه وَهگَرد عیسی بینَ.
هَراَ وخدَ، یَکی هات ئو خَوَر دائونو، وِتی: «اونَلی گه هُمَه آوشدِنتونِ زندو، اِسگَه هوسیانَس اِنوم معبد ئو تیَلیم مردِمَ میَن.»
وخدی رسولَل اِنوم اورشلیم خَوَردارا بین گه مردِم شیَر سامرَه کلوم خدائو قبول کِردیَ، پطرس ئو یوحنائو کِلکِرد اِرَه تَکو.
اِسَه وخدی یعقوب ئو پطرس ئو یوحنا گه سُتینَلَ چیَما ماهاتِن، فیضی گه نَصُی مِه بوئیو دی، دس رِقیفیو داءَ مِن ئو برنابا ئو کَتیم اَر یَک گه ایمَه بِچیم اَرِه تک خِرِیهودیَل ئو اُوُ بِچِن اَرِه تک ختینَهکَریائَل.