3 مصقوصاً اَرِیَگه مَذانِم هُمَه اژ کُل رسمِرِسیم یهود ئو اختلافَلی گه ها نوموناِر خَوَر دیرینو. اِسَه، مَلالکِمئونتو تاگَه وَه حوصلَه گوش بِگِرینونَ قصَهلِم.
اِنوم اونَل هُنَ چاو کَتیَ گه تو کُل یهودیَلی گه اِنوم خِرِیهودیَل زِنِهیَ مَهَن، تیَلیمَ مِین گه اژ موسی رُی اِرگیردِنِن، ئو موشین گه نَباس آیلَلو ختینَه کَن ئو رسمِرِسیم یهودیَل بارِنَ جا.
وخدی والی هَشارَه کِردیَ پولُس گه قصَه بِهِه، او هُنَ جوواوا داتی: «مِنَ مَذانِم سالَل فِرِه کَ گه قضاوت اَر ایی ملتَ هار مِل جنابعالی؛ اِسَه وَه خَوشی فِرِه، اژ ووژِم دَفاعَ مَهَم.
مِنتائای اَرِیَگه دیَر ویشتِر اژ یَه مِزاحم وَخدِت نوئیمو، خواهشدَ مَهَم لِفط کَ، گوش بیَ عرض کُئلِکوتامو.
مِنتائای دَسپیچ دُریسحِساوی نِرِم گه اِبارَه او اَرِه سرور ووژِم بِنُیسِنِم. اِسَه اوئِم آوِرد اِرَه تک کُل هُمَه ئو مصقوصاً اَرتَک جنابعالی، اِاِ آگْریپاسِ پاتِشا، تاگَه هایتِر دُما بازخواس، چیئی اَرِه نُیسونِن بِهَمَ دی.
«اِاِ آگْریپاسِ پاتِشا، اَرِه مِه سعادتَ گه ایمِروژ هام اَرتَک هُمَه تاگَه اِبارَه کُل شکائَتَل یهودیَل اژ ووژِم دَفاع بِهَم.
اَرِیَگه پاتِشا ووژ اژ ایی چیئِلَ خَوَر دیری ئو مِنیش رُک قصَئَه گَردَ مَهَمی، اَرِیَگه اطمینو دیرِم هُیچ کُم اژ یوئنَ اژ چیَم پنهو نَمَنیِ، اَرِیَگه ایی اتفاقَ اِ خلوت اَنجوم نَگِرتیِ.
یَه هَراَ وَدَهسَ گه دوازَه طائفَهمو اژ تیَه دلا، شو ئو روژ وَه ایی امیدَ گه بارنیَ دس، عَبادتَ مَهَن. اِاِ پاتِشا، هَراَ خاطر ایی امیدَسَ گه یهودیَل مِه مَکومَ مَهَن.
دُما سه روژ، پولُس کَلِنگَل یهود دَنگ کِردی. وخدی جیَم بین، وِتیئونو: «اِاِ بِرال، وَهیاآگه مِه کارمی اَرضد قوم ووژِم یاگَه اَرضد رسمِرِسیم باوَهلمو نَهَردوئی، مِنون اِ شیَر اورشلیم گِرت ئو دائونَ دس رومیَلا.
اَرِیَگه ووژمو شنَفتِمونَ گه موئِتی: ایی عیسیِ ناصریَ ایی جا اِرَمَرِمِنی ئو رسمِرِسیمی گه موسی سپارتیئونمو، عوضَ مِهِه.»
اَرّ قدِرت نبوّت کِردِنِم داشدوئی ئو بتونِم کُل رازَل ئو کُل علمَل بِذانِم ئو اَرّ ایمو کاملمی داشدوئی هُنَ گه بتونِم کویَل جاواز کَم، مِنتائای مِحبتِم ناآشدوئی، هُیچِم.