3 اَسَه، دُما دوعا ئو روژی گِرتِن، دَسو نا اَر سر هَردِکو ئو اونَلو رِ کِرد.
ئو تا هشتاد ئو چوار سالونی بیوَه مَنوئی. او هُیچ وخد معبد خدا وِل نِمَهَردی، بلکِم شو ئو روژ، وَه روژی بی، ئو دوعا ئو عَبادتَ مَهَردی.
اَسَه هُنَ دوعائو کِرد: «اِاِ خداون، تو گه اژ دل کُل کس خَوَر دیرین. تو ووژِت نشونمو دَ گه اَژی دوءَ، کُماینِت اِنتخاو کِردیَ
وخدی گه اونَل داشدو خداونونَ مَپِرَسیا ئو وَه روژی بین، روحالقدس وِتی: «برنابا ئو شائولم اَرِه جیاآ کَن، اَرِه کاری گه اونَلم اَرِه دَنگ کِردِنَ.»
اُهُنَ، اَ دو نفرَ گه اژ جونِم روحالقدس کِلبوئین، چِن اِرَه شیَر سِلوکیَه ئو اژ اورَه اژ رئی دریا رَسین اَر جزیرَه قبرس.
اِنوم هر کلیسا، شیخَلونی اَرِه نان ئو وَه دوعا ئو روژی اونَلو سپارتَ دس خداونی گه ایمونو آوِردوئیئون.
اژ آتّالیَه وَه کَشتی گِلوناهُارد اِرَه اَنطاکیَه، هَراَ جاءَ گه اَرِه اَ کارَ گه اِسگَه وَه اَنجومو رَسونوئی، اونَلو سپارتوئیَ فیضِ خدا.
مِنتائای پولُس، سیلاس اِنتخاو کِردی ئو کَتِ رئی ئو بِرال، اوُ سپارتَ فیض خداون.
ایی پیالونَ آوِرد اِرَه تک رسولَل ئو رسولَل دوعائو کِرد، ئو اَرِه ایی خِلمتَ دَسو نا اَرنوم سرو.
اَسَه حَنانیا کَتِ رئی ئو چیَ نوم اَ مالا ئو دَسَلی نا اَرنوم سر شائول، ئو وِتی: «شائول، بِرا، خداون عیسی گه اَر نوم رئی گه ماهاتین اِرَه ایرَه ووژ اَر تو ظاهر کِردی، مِه کِلکِردیِ تاگَه اِدوارَه بیناآ بوئین ئو پِرا بوئین اژ روحالقدس.»
ئو چطور موعظَه بِهَن، اَرّ کِلنوئن؟ هَرهُنَ گه اِنوم کِتاو اِشعیا پِخَمَر نُیسیاءَ: «چَنی رنگینَ پال کسَلی گه خَوَر خَوش انجیل اِلومَ مَهَن.»
بیاِتِنائی نِهَه اَر عطای گه ها نومتاِر، عطای گه وَهسونگَ نبوّت هاوِنتَ بینِت هَراَ وخدَ گه شورا شیخَل دَسو نا اَر سرِت.
وَه هِلَهپِلَه کس اَرِه خِلمت مَیِّن نِهَه ئو اِ گنائَل کسَلیتِر هُمبیَر نو، بلکِم بوس اَرسر پاکی ووژِت.
وَه ایی خاطرَ مارِمَ ویرِت گه اَ عطا خدا گه وَهسونگَ دس نائن مِن اَرسر تو، ها نومتاِر گُرا کِین.
ئو اَ چیئَه گه اَرتَک شاتَل فِرِهی اژ مِنِت شنَفتیَ، بسپارتیَ آمَل وفاداری گه مَتونِن یاء باقیش دَن.
اُوُنیش اَرتَک کلیسا اَر مِحبت تو شاتیو داءَ؛ اِسَه کار خوئی مِهِین اَرّ اَجورَ گه لائق خداءَ، اونَل اَرِه سفر رِ کِین،
اِسَه ایمَه باس پِشت هُنَ کسَلی بِگِریم تاگَه اَرِه حخیخت بوئیمونَ هُمکارو.