3 ئو وخدی دیتی یهودیَل خَوشون اژ ایی کارَ هات، ویشتِر اژ یَه کِردی ئو پطرسیش گِرتی. اِ روژَل عِد فطیر ایی اتفاقَ کَت.
دو سال اَژی چِتی، پورکیوس فِستوس نیشتِ جا فِلیکْس. مِنتائای فِلیکْس، اَرِه یَگه مِنَّت بِنی اَر سر یهودیَل، پولُس هُیشتیِ زندو.
اَرِیَگه اونَل تیَریف مردِمو ویشتِر اژ تیَریف خدا دوس داشد.
فِستوس گه مِهِستی منّتی بِنی اَر سر یهودیَل، وِتیَ پولُس: «آیا مِت بِچین اِرَه شیَر اورشلیم تاگَه اَر اورَه اَرِه ایی اتهامِلَ اَرتَک مِه مِحاکمَه بوئین؟»
یانی مِه هام اَر دُم تایید اِنسو یا تایید خدا؟ یاگَه تقِلا مَهَم وَه دل اِنسو بوئم؟ اَرّ هَنی تقِلامَ مَهَرد گه وَه دل اِنسو بوئم، خُلُم مسیح نوئیم.
مِنتائای ایمَه دُما عِد فطیر، وَه کَشتیا اژ شیَر فیلیپی کَتیمِ رئی ئو دُما پنج روژ اِ شیَر تْروآس یَکاگیرا بیمو ئو هفت روژ مَنیم اَر اورَه.
بلکِم هَراَ جورَ گه خدا میر تایید داسی اَر ایمَه ئو انجیل سپارتیَسیَ بینمو، اِسَه ایمَه نه اَرِیَگه وَه دل مردِم بوئیم، بلکِم اَرِیَگه وَه دل خدای بوئیمو گه دلَلمو اِنتحونَ مِهِه، قصَه مِهِیم.
حخیختاً، موشِمَ بینِت، وخدی گه جِهال بین قِتَ مَوَست ئو هر جا گه مِهِستِت مَچیاین؛ مِنتائای وخدی پیرَ موئین دَسَلِت دِریژَ مِهِین ئو یَکیتِر قِتَ موئنی، ئو میَرِنت اَرِه جای گه نِمِت.»
عیسی وِتَ بی: «هُیچ قدِرتواختیاری اَر مِنِت ناآشد، اَرّ اژ بِلِنگ نِماونَ بینِت؛ اَژونَسَ؛ گنا اَوَه گه مِه داءَ گیر تو، فِرَه کَلِنگتِرَ.»
اِ روژ اول عِد فطیر گه هَراَ عِد پِسَخَ، شاگردَل هاتِن اِرَه تک عیسی ئو پِرسیو: «مِت بِچیم اَر کو تیارِکتَ اَرِه بوئینیم تاگَه شُم پِسَخ بیرین؟»
وخدی جورَت پطرس ئو یوحنائو دی ئو ذِناسدو گه آمَل بیسَوات ئو معمولیای کِن، بِلُجوئیو هات ئو فیَمین گه یوئنَ هَراَ کسَلِنَ گه وَهگَرد عیسی بینَ.
اَسَه پطرس وَهگَرد اَ یازَه نفرَ هیزگِرتی ئو دَنگ اِرآوِردی، ویر کِردی اَرینو ئو وِتی: «اِاِ پیال یهودیَه ئو مردِمَلی گه هاینونِ اورشلیم، یَه بِذانِن ئو خو گوش بِگِرنَ چیئی گه موشِم!
هیرودیس دُما گِرتِن پطرس، او آوشدیِ زندو ئو سپارتی اَر چوار دسَه چوار نفری اژ سَروازَل تاگَه اَژی قِلااوری کَنی، ئو مِهِستی دُما عِد پِسَخ، او اَر وَر چیَم مردِم مِحاکمَه کِ.