2 تا روژی گه وَهسونگَ روحالقدس، فِربونَلی داتیَ رسولَلی گه ووژ دیاری کِردوئینی ئو اَسَه ویرِ بِلِنگ بَریا.
مِنتائای اَرّ مِه وَهسونگَ روحِ خدا مِلاکَتِلَ مَهَمَ دِریر، اِسَه پاتِشائی خدا هاتیَس اَر هُمَه.
وخدی عیسی تیَمید گِرتی، هِرازِه اژ آو اِرهات. هَراَ حِنَ آسمو تاقا بی ئو یحیی روحِ خدا دیتی گه چُی کموتری هاتَ هُار ئو نیشت اَررُی عیسیآ.
رسولَل گِلوناهُارد اَرِه تک عیسی ئو کُل کارَلی گه کِردوئیو ئو تیَلیمو دائی تیَریفون اَرِه کِرد.
ئو هَرهُنَ گه بِرَکتَ مانی اَژینو جیاآ بی ئو ویرِ آسمو بَریا.
وخدی موقَع ویرِ آسمو بِردِن عیسی نزیکا موئیا، قَص کِردی گه بِچو اَرِه شیَر اورشلیم.
اژ پِری او کُل ایمَه بیَرَهمو بِردیَ، فیض اَر رُی فیض.
وِر اژ عِد پِسَخ، عیسی وَهیاآگه مَذِناسدی سات چیئِنی اژ ایی دنیا رَسیَ تا بِچو اَرِه تک باوَه، تاگَه آخِر مِحبت کِردیَ کسِکار ووژ گه اِنوم ایی دنیا دوسو داشدی.
«اَ چیئَه گه موشِم اِبارَه کُل هُمَه نیَ. مِه اونَلی گه دیاریِم کِردیَ، مَشتاسِم. مِنتائای ایی نُخسَه مقدّسَ اِنوم زبور باس اَنجوم بِگِری گه ”اَوَه گه نُو مِنَ میری، اَرضد مِه هیزگِرتیِ.“
عیسی گه مَذِناسدی باوَه کُل چی داسیَ دس اوآ، ئو اژ تک خدا هاتیَ ئو مَچو اَرِه تک او،
مِه اژ تک باوَه هاتِمَ ئو هاتِمَسَ نوم ایی دنیا؛ ئو اِسگَه ایی دنیا مِیلِمَ جا، ئو مَچِم اَرِه تک باوَه.»
مِنتائای اِسگَه مام اَرِه تک تو، ئو ایی قصهلَ وخدی موشِم گه هَنی هام اِنوم ایی دنیا، تاگَه خَوشی مِن اِنوم ووژو کامل داشدوئی
عیسی وِتَ بی: «دس ناوژ اَر مِلِم، اَرِیَگه هَنی نَچِمَسَ بِلِنگ اَر تک باوَه. بلکِم بِچُ اَرِه تک بِرالِم ئو بوشَ بینو گه مَچِمِ بِلِنگ اَر تک باوَه ووژِم ئو باوَه هُمَه ئو خداءِ ووژِم ئو خداءِ هُمَه.»
عیسی اِدوارَه وِتیَ بینو: «سِلام اَر هُمَه! هَرهُنَ گه باوَه، مِه کِلکِردی، مِنیش هُمَه کِلَمَهَم.»
اَرِیَگه اَ کسَ گه خدا کِلکِردیَ، کلوم خداءَ موشی، اَرِیَگه خدا روحِ ووژ بیحدَ موئَشخِنِتیَ بی.
اِسَه اَرّ کُر اِنسو بوئینینو گه دیری وَه جای مَچوءِ بِلِنگ گه وِرِکار بیَسی، چَه مِهِینو؟
عیسی جوواو داتیَ بینو: «مَر مِه هُمَه دوازَه نفرِم اِنتخاو نَهَردیَ؟ وَه ایی حالا، یَکی اژ هُمَه ابلیسی کَ.»
ئو وِتو: «اِاِ پیال جلیلی، اَرّا هوسیاینونَ ئو گِزتو کِردیَس اَر آسمو؟ هَر ایی عیسیَ گه اژ تک هُمَه ویرِ آسمو بَریا، هَرهُنَ گه دیتو چی اَر آسمو اِدوارَه گِلامیریِ دُما.»
حِنی گه رَسین اَر شیَر، چِنَ طَوَقَهسر مالی گه اَر اورَه جاگیر بوئین. اونَل پطرس ئو یوحنا، یعقوب ئو آندریاس، فیلیپُس ئو توما، بَرتولْما ئو مَتّی، یعقوب کُر حَلْفای ئو شَمعونِ غیور ئو یهودا کُر یعقوب بین.
یانی اژ زمونی گه یحییِ پِخَمَر عیسی تیَمید داتی تاگَه روژی گه عیسی اژ تک ایمَه ویرِ بِلِنگ بَریا، یَکی اَژینو وَهگَرد ایمَه بوءَ شات زِنیابیئِن عیسی.»
دُما یَگه عیسی ایی قصهلَ وِتی، هَرهُنَ گه اونَل سِیلونَ مَهَرد، ویرِ بِلِنگ بَریا ئو اَر وَر چیَمَلو اُری او گِرتی اِنوم ووژا.
ئو چطور خدا، عیسیِ ناصری وَه روحالقدس ئو قدِرت مسح کِردی، هُنَ گه کُل جا مَگیردیا ئو کارَل خاصَ مَهَردی ئو کُل اونَلی گه اِ ژیر ظلم ابلیس بین، شِفا ماتی، اَرِیَگه خداءَ گَرد بیتی.
اژ پولُس، رسولی گه نه اژ جونِم اِنسونَل ئو نه وَهسونگَ اِنسو، بلکِم وَهسونگَ عیسی مسیح ئو خداءِ باوِهءَ گه عیسی مسیح اژ مِردیَل زِنیا کِردی،
ئو اَر رُی بِناوِهی گه رسولَل ئو پِخَمَرَلو ناءَ بِنا بینونَ، گه مسیحْ عیسی ووژ، بَرد بِنچین اَوَهسَ.
اِراسی گه سِرّ دینداری فِرَه کَلِنگَ: او گه اِنوم جسم ظاهر بی، وَهسونگَ روحِ خدا ثابت بی، فریشدَهل اوُ دی، اِنومجا قومَل اِلوم بی، اِنوم دنیا ایمونو آوِردَ بی، ئو وَه جِلال، ویرِ بِلِنگ بَریا.
اَرِیَگه مسیح نَچی اِنوم قدسالاقداسی گه وَه دس اِنسو کَتوئی ئو فَخَد نمونهی اژ چیئَل حخیخی بو، بلکِم چی اِنوم آسمو تا اِسگَه اژ جونِم ایمَه اَرتَک خدا ظاهر بو.
هَر او گه ویرِ آسمو چی ئو اِسگَه ها اَر دس راس خدا ئو فریشدَهل ئو صائایقدِرتَل ئو قویَتَل فِربوبَر اوئِن.
تا قصَهلی گه پِخَمَرَل مقدّس اِ قدیم وِتونَ، بارینونِ ویر ئو هَمیش حکِم خداون ئو نجاددهندَهمو گه وَهسونگَ رسولَلتو وِتی.
مِکاشفَه عیسی مسیح، گه خدا دائون تا چیئَلی گه باس وَه ایی زویَ اتفاق بِکُوءِ نِشو خُلُمَلی بِ. او وَه کِلکِردِن فریشدَه ووژ، یَه آشگارا کِردی اَر خُلُم ووژ، یوحنا.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، اژ مرگ دوئِم ضِرَدئون نِمَرَستی.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، قِری اژ اَ ’مَنّا‘ قائمکَریا میَمیئون ئو بَرد اِسبیای میَمیئون گه نُم تازهی نُیسیاسی اَررُی، نُمی گه هُیچکس نِمَذانتی مَر کسی گه مَسینِتی.
اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. وَه هر کی گه فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه اژ دار ژییاین گه ها نوم بهشت خدااِر بیری.
ئو تیخَه شیَر دوازَه بِناوَه داشدی گه اَر اونَل دوازَه نُم دوازَه رسول وَرک نُیسیائی.
اِسَه، اَرِیَگه مِلومین، نه گرمین نه سرد، اژ دَم ووژِم تِفتَ مَهَمَ دِریر.
اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل.»