1 اِاِ تِئوفیلوس، مِه کلوم اول ووژِم، اِبارَه کُل چیئَلمی نُیسو گه عیسی بِنیا نا اَر اَنجوم دائِن ئو تیَلیم دائِنو
کورَل بیناآ موئن، شلَلَ مَچِنَ رئیا، جِذامیَل شِفاءَ مَگِرِن، کرَلَ مَشتوئِن، مِردیَل زِنیا موئن ئو خَوَر خَوش پاتِشائی خداون اِلومَ ماو اَر ژارَل.
دُما ایی روژِلَ، ژِنِهِه اِلیزابِت لَم پِر بیتی ئو پنج مُنگ ووژ اژ چیَم مردِم شاردیا.
مِنیش گه اژ اولا خو ژیر ئو تیَه کُل چیم اِرآوردیَ، صِلام دی گه وَه رِزگا اَرِه هُمَه بِنُیسِنمو،
خِلمَتکارِهَه وِتی: ”اِاِ آقا، فِربونِهَت اَنجوم گِرتی، مِنتائای هَنی جا هَس.“
عیسی اَژی پِرسی: «چه چیئَلی؟» اونَل وِتونئون: «اَ چیئَه گه هاتیَسَ سر عیسی ناصری. او پِخَمَری بی گه اِ درگا خدا ئو اَرتَک کُل مردِم کلوم ئو کارَل پِرقدِرتی داشدی.
عیسی نزیک سی سالو بی گه بِنیا خِلمت ووژ ناتی. او وَه گُمو مردِم کُر یوسف بی، ئو یوسف، کُر هِلی،
«اِاِ پیال اسرائیل، یَه بشتوئِن: عیسیِ ناصری، پیای بی گه خدا وَه مُجِزَهل ئو کارَل بِلُجوئی ئو نشونَهلی گه وَه دس او اِنوم هُمَه اَنجوم داتی، شاتی داتی اَر حَخ بیئین ووژ، هَرهُنَ گه ووژتو خوءَ مَذانینو