2 اَرِیَگه مردِم فَخَد ووژو دوس دیرِن، پیلدوسِن، قُرات ئو کِلَچِن، دُشمینفِروشِن، کورفِربون اژ دائوباوَهلو ئو بولَت ئو ناپاکِن،
اُهُنَ دیَر اَری واجب نیِ گه عزّت بِنی اَر باوَه ووژ. وَه ایی جورَ هُمَه وَه خاطر رسمِرِسیم ووژتو، کلوم خدا باطلَ مِهِینو.
اَسَه وِتیَ مردِم: «حُواستو بو ئو ووژتون اژ کُلِ جور هَلگ دائِن ئو طَما دویرا بِگِرِن، اَرِیَگه زِنِهی آم وَه فِرَه بیئین مالِمنالی نیَ.»
شیخَل فرقَه فَریسی گه پیلدوس بین وخدی ایی قصَهل عیسیئونَ شنَفت ریشخَنو کِرد.
مِنتائای هُمَه، دشمنَلتو دوس داشدوئی ئو خوئی بِهَنَ اَرینو، ئو بییَگه چیَمَرئی تِلافَتی بوئینو، قَرت بیَنئونو، اَرِیَگه اَجِرتو فِرِهءَ، ئو موئینونَ آیلَل خداءِ متعال، اَرِیَگه او وَهگَرد ناشُگیرَل ئو گَنَکارَل مِرِبونَ.
اَرِیَگه وِر اژ ایی روژِلَ، پیای گه نُم تِئوداس بیتی هیزگِرتی گه ادعا مَهَردی اَرِه ووژ کسی کَ، ئو نزیک اَر چوارصد نفریش مِرید بینی. مِنتائای او کُشیا ئو مِریدَلیشی کُل پَشخِپِلاآ بین.
اَر اَ پَلِلَ قُراتی نِهَه. اَرّ هُنَ مِهِینَ، وَه ویرِت بو تو حُیا اَ ریشیَ نیئین، بلکِم ریشی حُیا تونَ.
ئو او وَه خاطر کُل مِرد تاگَه اونَلی گه زِنیئِن دیَر اَرِه ووژو زِنِهی نَهَن، بلکِم اَرِه او گه وَه خاطر اونَل مِرد ئو زِنیا بی.
اُوُ کُل هانِ دُم نفع ووژونا، نه عیسی مسیح.
اِسَه هر چیئی گه اِنوم هُمَه زمینیَ بِکُشِن، یانی بیعصمتی، ناپاکی، شَوَت، چیئَل گَن هِستِن، طَما گه هَر بِتپِرَسیَ.
او اَرضد هرچی گه خدا هِناءَ ماو ئو مَپِرَسِنی هیزَمَگِری ئو ووژَ مَنی اَر بِلِنگتِر اژ اونَل، تا جای گه مَنیشی اِنوم معبد خدا ئو اِلومَ مِهِه گه ووژ خداءَ.
هیمِنائوس ئو اسکندر اژ ایی دَسَهنَ، گه سپارتِنمَسَ شِطو تا عبرت بِگِرِن دیَر کِفِر نَهَن.
هَمیش مَذانیمو شریعت نه اَرِه آمَل صالح، بلکِم اَرِه کسَلی کَ گه قانونَ مَنِنِ ژیر پا ئو کسَلی گه کورفِربونِن، اَرِه بیدینَل ئو گناکارَل، ئو ناپاکَل ئو کِفِرچیَل؛ اَرِه خوینیَل باوِهئودا؛ اَرِه کسَلی گه آمَ مَکُشِن،
نه یَگه شِراوی بو، یاگَه زور بوشی، بلکِم فَخیر ساگوشکَتی بو، ئو نه جنگَری، یا پیلدوس.
اَرِیَگه پیلدوسی ریشی کُلِ جور گَنیَ، وَه خاطر هَر ایی طَما پیلَسَ گه بِری اژ رئی ایمون اِرهاتِنَ، دردَل فِرِهئونی کِردیَسَ گیژ ووژونا ئو زیَمدارا بینَ.
اژ قُراتی مَس بیَ ئو هُیچ نِمَفیَمی. هُنَ کسی ها هَلگَهَلگاِر اَرِه دَمَرَگَ ئو بَث اَر سر کِلمَهل، گه اَژینی حَسوئی ئو مِرافَه ئو دُشمین ئو بدگُمونی هیزَمَگِری
خیونتکار ئو بیمِلاحظَه ئو پِر اژ رِنگَریِن گه عِیاشی ویشتِر اژ خدا دوس دیرِن.
اَرّ هُمَه اِراسی اَ شریعت شاهونَه مِطابق نسخَه توراتَ بارینونَ جا، گه موشی: «اِجور گیو ووژِت اَر هُمسات مِحبت کَ،» کار خوتونی کِردیَ.
اِسگَه هُمَه وَه قُراتیتو افتخارَ مِهِینو. هُنَ افتخار کِردِنی گَنَ.
مِنتائای فیضی گه خدا موئَشخیَ بینتو، ویشتِر اژ یَسَ. اِسَه اِنوم امثال سلیمانَ موشی: «خدا موسی اَر نوا آمَلی گه وَه ووژونَ مَنازِن، مِنتائای وَه آمَل فِروتن، فیضَ موئَشخی.»
هُمِهیش اِاِ جِهالَل، فِربوبَر شیخَل بوئن. کُلتو اِ رفدارتو وَهگَرد یَکتِری جِنِک تاواضی بِهَنِ وَر، اَرِیَگه، «خدا موسی اَر نوا کسَلی گه قُراتِن، مِنتائای فیضَ موئَشخیَ کسَلی گه فِروتنِن.»
مصقوصاً اونَلی گه هانَ دُم هُواوهوس فاسد نفْس ووژونا ئو هر قدِرتواختیاری خوارَ مَذانِن. یوئنَ اَخِنَ گُرساخ ئو قُراتِن گه اژ کِفِر کِردِنَ کَلِنگَل آسمونی زِلَئو نِمَچو؛
مِنتائای اونَل اِجور جونورَل بیشعوری گه وَه غریزَه رفدارَ مَهَن ئو هاتِنَسَ دی گه بِکُوئِنِ تِلَه ئو نابود بوئن، قصَهل گَنَ موشِنَ چیئَلی گه درکی اَژینو نِرِن ئو اِنوم نابودی ووژو، نابودَ موئن
اَرِیَگه وَه قصَهلی گه وَه دَنگ کَلِنگ پر اژ قُراتی ئو نَفیَمیَ، اونَلی گه وَه ایی تازَه اژ چِنگ کسَلی گه اژ رئی اِرهاتِنَ حِواینَ، ماوژِنِ تِلَه شَوَتَل نفسونی ووژو.
اونَل اژ طَمائو، وَه یاری قصَهل دِرو، خارَتتونَ مَهَن. مِنتائای مکومیَتو گه وِرِکار مَیِّن بیَ، بیگار نَنیشتیَ ئو نابودیو نَحیوَتیَ!
یوئنَ هَر خُتخَتَ مَهَن ئو گِلِیَ مَهَن ئو هانَ دُم هُواوهوسَل گنابار ووژونا؛ یوئنَ چِنَهمِفتَل قُراتِن ئو وَه نفع ووژو جونِمداریَ مَهَن.
اَسَه دیم یِه جونور وَشی اژ دریا ماءَ دِریر. دیَه شاخ داشدی ئو هفت سر، وَهگَرد دیَه تاج اَر شاخَلی؛ ئو اَرنوم هر سر اَژینی نُم کِفِرداری نُیسیائی.
ئو وَه خاطر ژُنَل ئو زیَمَل ووژو کِفِرونَ موئتَ خداءِ آسمو، ئو اژ کارَل ووژو توئهئو نَهَرد.
ئو اژ آسمو توئِرگ سخدی رِشیا اَر سر مردِماِرا، گه هر گِلِه، مَری پنجا کیلو بی؛ ئو مردِم وَه خاطر ایی توئِرگَ کِفِر خدائو کِرد، اَرِیَگه بِلا فِرَه سخدی بی.
ئو مردِم اژ زور گرما سُتِن ئو کِفِرو وِتَ نُم خدا گه اَر ایی بِلائِلَ قدِرت دیری، مِنتائای توئهئو نَهَرد ئو اوُ جِلال نا.