11 ئو اژ آزارَل ئو عذاوَلی گه اِ اَنطاکیَه، قونیَه ئو لِستْرَه هاتَ سرِم ئو آزارَلی گه تیَمِلِم کِرد، خَوَر دیرین. وَه ایی حالا، خداون اژ کُل اونَ نجادِم داتی.
اونَل اژ پِرجَه کِل بین ئو رَسین اَر اَنطاکیَه اِ پیسیدیَه. اِ روژ شَمَه مقدّس، چِن اِنوم عَبادتگا یهود ئو نیشتِن.
مِنتائای یهودیَل وخدی جیَمیَتو دی، اژ زور حَسوئی اَرضد هر چی گه پولُسَ موئِتی، هیزونَ مَگِرت ئو دُشمینونَ مائون.
ئو اِنوم شیَر لِستْرَه پیای نیشتوئی گه نِمَتونستی پائلی تَکو دِ ئو هرگِس نَچوئی اَرئیا، اَرِیَگه فِلج مادرزا بی.
گه چطور وَه فِروتنی تمومِکمالا، ئو وَه اَسِرَل، ئو وَه جُورَلی گه وَه خاطر نشقَهل یهودیَل هاتَ سرماِرا، خِلمَتم اژ خداون کِرد.
وخدی گه دَمَرگِئو فِرَهتِرا بی، فرموندَه زِلَه چِتی گه ناخواد پولُس کُتکُت کَن. اَسَه فِربو داتیَ سَروازَل گه بِچِنَ هُار، اژ چِنگ اونَل بارنیَ دِریر ئو بیَرنی اِنوم قَلَه.
مِن اژ چِنگ قوم ووژِت ئو اژ چِنگ خِرِیهودیَل آزادتَ مَهَم ئو کِلتَمَهَم اِرَه تَکو
مِنتائای تاگَه ایمِرو، خدا مِه یاری داسی ئو اِسگِهیشَ هوسیامَس اَر ایرَه ئو شاتیَ میَمَ کُل، اژ گُجَر تاگَه کَلِنگ. مِه چیئی نِموشِم بِخِر اژ اَ چیئَه گه پِخَمَرَل ئو موسی وِتونَ گه باس اَنجوم بِگِری:
مِه نشونَ میَمی گه وَه خاطر نُم مِه چَنی باس جُور بِکیشی.»
تاگَه شر بیایمونَل یهودیَه اژ مِه بِکُوءِ لا ئو خِلمتِم اِ اورشلیم وَه دل ایمودارَل اورَه بوءَ.
اَرِیَگه هَر اَخَ گه ایمَه اژ عذاوَل مسیح چَلچَل بیَرَ میَریم، هر اَخِهیشَ وَهسونگَ مسیح چَلچَل اژ دلگُوئی بیَرَ میَریم.
امید ایمَه اِبارَه هُمَه هَر هار جا، اَرِیَگه مَذانیم هَرهُنَ گه اِ عذاوَل ایمَه هُمبیَرینو، اِ دلگُوئیَل ایمِهیش هُمبیَرَ موئینو.
اِسَه وَه خاطر مسیح، اِنوم ضیَفَل، دُشمینَل، سخدیَل، آزارَل ئو بِلائَل خَوشالِم، اَرِیَگه وخدی ضِیفِم، زوردارِم.
اِ جنگ خو، جنگِم کِردیَ، دور ووژِم رَسونِمَسَ آخِر ئو هوسیامَس اَر سر ایمونِم.
اِسَه خداونَ مَذانی چطور آم دیندار اژ اِنتحونَل نجاد بِ ئو آمی گه صالح نیَ بِیلی اَرِه مِکافات روژ داوری،