7 وَه اَ چیئَه گه موشِم فگِر بِهَه، اَرِیَگه خداون فیَم کُل چیتَ مِئَه بی.
اَرِیَگه مِه کلوم ئو حکمتتونی میَمئون گه هُیچ کُم اژ دشمنَلتو نتونِن بوسِنی اَر نوا یا بوئنی اَرضد.
اَسَه ذِنو روشِنا کِردی تاگَه بتونِن نُسَخ مقدّس بفیَمِن.
«خو گوش بِگِرنَ چیئی گه میا اَرِنتو بوشِم: کُر اِنسو وَه دس مردِم تسِلیمَ ماو.»
مِنتائای اَ هِنارَسَ، یانی روحالقدس، گه باوَه وَه نُم مِه کِلَمِهِیتی، او کُل چی تیَلیمتونَ مِ ئو هرچی گه مِه وِتمَ بینتو، ماریَ ویرتو.
مِنتائای وخدی روحِ حخیخت بای، رئیَ مَنیِ وَرتو تاگَه وَه کُل حخیخت بِرَسینو؛ اَرِیَگه او اژ جونِم ووژ قصَه نِمِهِه، بلکِم اَ چیئَه گه مَشتوئی، موشی ئو اژ اَ چیئَه گه اِنواتِر میا بو، وَهگَرد هُمَه قصَه مِهِه.
ئو او اژ کُل سخدیَلی، آزادا کِرد، حکمت دائون، ئو اَر وَر چیَم فرعون عزیزگرامیا کِرد، هُنَ گه کِردیَ حکِمرو وِلات مصر ئو رِئیس دربار ووژ.
اَرِیَگه وَه یَکی وَهسونگَ روحِ خدا، کلوم حکمت بَشخیا ماو، وَه یَکیتِر وَهسونگَ هَراَ روحَ، کلومِ علم،
دُماخِرِ، اِاِ بِرال، هر چی گه راسَ، هر چی گه عزّت دیری، هر چی گه دُریسَ، هر چی گه پاکَ، هر چی گه باوِ دلَ، هر چی گه لائق شگِر کِردِنَ، اَرّ فِرَه خوءَ، اَرّ لائق شگِر کِردِنَ، وَه ایی چیئِلَ فگِر بِهَن.
وَه ایی خاطرَ، اژ روژی گه یَمونَ شنَفت، دَسمون اژ دوعا کِردِن اَرِنتو نکیشیَ، بلکِم یِمِجو اژ خدامونَ مِ گه پِر بوئینون اژ شناخت خواس او، اِ هر حکمت ئو فیَم روحانی،
ایی چیئِلَ بارَ جا ئو ووژِت وَخمو کَ تا تَرَخدی تو آشگارا بو اَر کُل کس.
کشاورزی گه جُورَ مَکیشی باس اول کسی بو گه بیَر ووژ اژ ثمر، هیزَمِ.
عیسی مسیح بارِ ویر، گه اژ نسِل داوود بی ئو اژ مِردیَل زِنیا بی، هَرهُنَ گه انجیل مِنَ موشِتی،
فگِرتو بِنِن اَر او گه هُنَ دشمنیای اژ جونِم گناکارَل تیَمِل کِردی، تاگَه هُمَه شَکَت ئو دلسردا نوئینو.
رَبَرَلتو گه کلوم خدائون اَرِه وِتینو، وَه ویرتو بو. اِبارَه عاقویَت طُرُخ زِنِهیو خو دقّت بِهَن ئو اژ ایمونو سرمقشا بِگِرِن.
اِسَه اِاِ بِرالِم، اِاِ مقدّسَل گه اِ دَوَت آسمونی هُمبیَرینو، چیَمتون اَر عیسی بو گه او اَ رسول ئو کاهن اعظمَسَ گه اعترافَ مِهِیمی اَری.
سِیل کَن گه او چه آم کَلِنگی بی گه جُجُ ابراهیم، ”باوَه قوم اسرائیل“ اژ خنیمتَل دیَهیَک دائون!
اَرّ اژ هُمَه کسی میتاج حکمتَ، اَوَه اژ خدای بِیتی گه وَه دسِدلوازی ئو بیخِض موئَشخیَ کُل کسی، ئو موئَشخِتیَ بی.
هُنَ حکمتی اژ بِلِنگ نِماءَ هُار، بلکِم زمینی ئو نفسونی ئو اژ شِطونَ.
مِنتائای اَ حکمتی گه اژ بِلِنگَ، اولبار پاکَ ئو اَسَه طالب صُئلَ ئو نجیمَ ئو پَن گوشَ مَگِری ئو پِر اژ ریَمَت ئو ثمرَل خوءَ ئو دوچیَمکی نِمِهِه ئو راسوَشَ!
ایمَه مَذانیم گه کُر خدا هاتیَ ئو فیَم داسیئونمو تا او گه حخیختَ، بشتاسیم ئو ایمَه هایم اِنوم او گه حخیختَ، یانی کُری عیسی مسیح. اوءَ خداءِ حخیخت ئو ژییاین ابدی.