26 ئو بانَ سر ووژو ئو اژ تِلَه ابلیس بِحوان گه اونَل اسیر کِردیِ گه خواس او بارِنَ جا.
وخدی پیا زورداری وَه اسلحَه کامل، اژ مال ووژ نگبونی کِ، مالِمنال او ها اَموناِر.
دُماخِرِ هاتِ سر ووژ ئو وِتی: ”خُلُمَل باوَهم چَنی خوراک زیاکییش دیرِن، مِنتائای مِه اَر ایرَه دیرِم اژ وِرسِنیَ مَمِرِم.
یعقوب ئو یوحنا، کُرَل زِبِدییش، گه هُمکار شَمعون بین، هَر ایی حالونَ داشدَ. عیسی وِتیَ شَمعون: «زِلَت نَچو، اَژیرِ دُما اِجال مای، مردِم صیدَ مِهِین.»
موقَع شُم بی. ابلیس وِرِکار نایتِ دل یهودا اَسخَریوطی، کُر شَمعون، گه عیسی بیَ گیر دشمن.
هَر یَگه یهودا گُپ نونِهَه گِرتی، شِطو چِتیِ دَرین. اَسَه عیسی وِتیَ بی: «اَ چیئَه گه مِ اَنجوم بِین، زویتِر اَنجوم دَ.»
تاگَه چیَمَلو واز کِین تاگَه اژ تیَریکی ویرِ روشتایی ئو اژ قدِرت شِطو گِلارِن ویرِ خدا، تاگَه وَهسونگَ ایمون اَر مِه گنائَلو بَشخیا بو ئو اِنوم کسَلی گه تقدیس بینَ، بیَرونی داشدوئی.“
پطرس وِتون: «حَنانیا، اَرّا هُیشتِت شِطو دلِت پِرا کِ، گه دِرو بوشینَ روحالقدس ئو قِیلی اژ پیل زمینِهَه اَرِه ووژِت هیزدِین؟
اژ ایی گیژی مَسیَ بورنَ دِریر ئو دیَر گنا نَهَن؛ اَرِیَگه بِری هَن گه خدا نِمَشتاسِن. یَه موشِم تاگَه خجالتا بوئینو.
تاگَه شِطو سر ایمَه فن نِ، اَرِیَگه اژ فنِفیتَلی بیخَوَر نیئیمو.
اَرِیَگه هر چیئی گه آشگارا ماو نُیرَ. اَژونَسَ موشی: «اِ کسی گه هاینِ خاواِر، بوءَ خَوَر، اژ مِردیَل هیزگِر، ئو مسیح مَدَرشخی اَرینِت.»
اَرِیَگه قدِرت تیَریکی اژ ایمَه آوشدیَسِ لا ئو جاوازمو کِردیَسیَ پاتِشائی کُر عزیزگرامی ووژ،
هیمِنائوس ئو اسکندر اژ ایی دَسَهنَ، گه سپارتِنمَسَ شِطو تا عبرت بِگِرِن دیَر کِفِر نَهَن.
اِلانَه باس اِنوم کسَلیشی گه اِ کلیسا هانَ دِریر نیکنُم بو تا رُسبا ناو ئو نَکُوءِ تِلَه ابلیس.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.