19 وَه ایی حالا بِناوَه موکَمی گه خدا ناسی، پایارَ ئو هُنَ میر بیَ گه: «خداون کسَل ووژَ مَشتاسی،» ئو «هر کی نُم خداون باریَ زوئو باس اژ نادُریسی دویرا بِگِری.»
اَرِیَگه مسیحَل دِروزِنِ ئو پِخَمَرَل دِروزِنِ هیزَمَگِرِن، ئو نشونَهل ئو مُجِزَهل کَلِنگی اَنجومَ میَن تاگَه اَرّ بو، جُجُ کسَلی گه دیاری بینَ اژ رئی اِربارِن.
اِسَه بِچِن ئو کُل قومَل بِهَنَ شاگرد مِه ئو اونَل وَه نُم باوَه، کُر ئو روحالقدس خُسِل تیَمید دَن
مِنتائای اِلومَ مَهَم اَرِنو، ”هرگِس هُمَهم نَشتاسیَ. اژ مِه دویرا بِگِرِن، اِاِ گَنَکارَل!“
وارُ واری ئو لافاو کَتِ رئی ئو واهوفَهل هاتِن ئو زورو آوِرد اَر مالِهَه، اِرنَرِمیا، اَرِیَگه پِ اَرسر کُچِک بیتی.
سکَهئونی آوِرد. اَژینو پِرسیتی: «نَشق ئو نُم کی هار رُی ایی سکَه؟» جوواوُ دا: «نَشق ئو نُم امپراطور روم.»
اَرِیَگه مسیحَل ئو پِخَمَرَل دِروزِنِ آشگارَ موئن، نشونَهل ئو مُجِزَهل اَنجومَ میَن تاگَه اَرّ بو، کسَلی گه دیاری بینَ اژ رئی اِربارِن.
مِنتائای اوءَ موشیئونِت: ”موشِمئونتو، نِمَذانِم اژ کو هاتینونَ. کُل اژ مِه دویرا بِگِرِن، اِاِ گَنَکارَل!“
او اِجور کسی کَ گه اَرِه مال آوشدِنی، زَمی قویل کَنی ئو پِ مال نا اَررُی کمر. وخدی لاف هات ئو لافاو، هاوِنت اَر مالِهَه، نتونستی تَکو دِیتی اَرِیَگه موکَم سازیائی.
مِنِم اَ شوئو خوءَ. مِه کاوِرَل ووژمَ مَشتاسِم ئو کاوِرَلیش مِنَ مَشتاسِن،
«اَ چیئَه گه موشِم اِبارَه کُل هُمَه نیَ. مِه اونَلی گه دیاریِم کِردیَ، مَشتاسِم. مِنتائای ایی نُخسَه مقدّسَ اِنوم زبور باس اَنجوم بِگِری گه ”اَوَه گه نُو مِنَ میری، اَرضد مِه هیزگِرتیِ.“
اَوَه گه مَچوءِ گِرد شاتی او، میر تاییدَ مِ اَر یَگه خدا حخیختَ.
ئو وخدی دیا، او آوِردی اِرَه اَنطاکیَه ئو یِه سال تموم اَر اورَه اِنوم کلیسا جیَمَ موئیان ئو مردِم فِرِهئونی تیَلیمَ ما. اِنوم اَنطاکیَه بی گه اَرِه گِل اول وِتونَ شاگردَل ’مسیحی‘.
تاگَه باقی نسِل بشر کُل، اِ مِنِی خداون بوئن، کُل خِرِیهودیَلی گه نُم مِنو ها رُی. خداونی گه یَه اَنجومَ مِه، هُنَ موشی،
ئو اَر ایریشَ اژ جونِم رِیئسَل کاهنَل قدِرتواختیار دیری تاگَه هر کس گه نُم تو باری اَر زوئو، زندونی کِ.»
خدا قوم ووژ گه وِرِکار شناسیتی، رد نَهَردیَسی. مَر نِمَذانینو نُسَخ مقدّس اِبارَه ایلیا پِخَمَر چَه موشی؟ یَگه چطور اژ دس قوم اسرائیل اَرتَک خدا گِلِی کِردی ئو وِتی:
مِحبت باس خالص بو. اژ گَنی بیزار بوئن ئو سفدِسخد بچسبِنَ اَ چیئا گه خوءَ.
آواخدِم هَر یَه بیَسَ گه انجیل اِ جای موعظَه بِهَم گه تا اِسگَه نُم مسیحو نَشتَفتیَ، تاناخواد اَرسر بِناوَه کسیتِر، بسازِم،
ئو تاگَه قومَل خِرِیهود، خدا اَرِه ریَمَتی جِلال دَن. هَرهُنَ گه اِنوم نُسَخ مقدّس نُیسیاءَ: «وَه ایی خاطرَ، تون اِنوم قومَل خِرِیهود، شُگِرَ مَهَم، ئو اَرِه نُم تو دَنگ اِرَمارِم.»
ئو ایمَه مَذانیم اَرِه اونَلی گه خدا دوس دیرِن ئو مِطابق خواس او دَوَت بینَ، کُل چیئَل وَهگَرد یَک اَرِه خِریَّت کارَ مَهَن.
وَهیاآگه وِر اژ یَگه بانَ دی، ئو کار خو یاگَه گَنی اَنجوم دَن -اَرِیَگه مصقود خدا اژ دیاری کِردِن پایار بِمینی، نه وَه خاطر کارَلی گه مَهَن، بلکِم وَه خاطر اَوَه گه دَوَتَ مِهِه-
وَه کلیسا خدا اِ شیَر قُرَنتُس، وَه اونَلی گه اِنوم مسیحْ عیسی تقدیس بینَ ئو دَوَت بینَ گه زِنِهی مقدّسو داشدوئی، وَهگَرد کُل کسَلی گه اِ هر جایتِر نُم خداونمو عیسی مسیحَ مَپِرَسِن، گه خداون ایمَه ئو خداون اونِلَ:
مِنتائای اَ کسَ گه خدا دوس دیری، وَهسونگَ خدا شناسیا ماو.
اِاِ عزیزَل، اِسگَه گه ایی وَدِهلَ دیریم، بورِن ووژمو پاکا کِیم اژ هر ناپاکی جسم ئو روح، ئو وَه ترس اژ خدا، مقدّسبیئین برَسِنیمَ کمال.
مِنتائای اِسگَه گه خداءَ مَشتاسینو، یاگَه بیتِرَ بوشِم، خدا هُمَه مَشتاسی، چطورَ مَتونینو اِدوارَه گِلابیرینو ویرِ قانونَل سُس ئو بیارزشد ایی دنیا ئو مِتو اِدوارَه بَنَه اونَل بوئینو؟
ئو اَر رُی بِناوِهی گه رسولَل ئو پِخَمَرَلو ناءَ بِنا بینونَ، گه مسیحْ عیسی ووژ، بَرد بِنچین اَوَهسَ.
هر خانوادَه اِنوم آسمو ئو اَر رُی زَمی، نُم ووژ اژ اوءَ مَگِری،
روحِ قدوس خدا گه وَه او اَرِه روژ نجاد میر بینونَ، خَمین نَهَن.
تا اَرّ دیر بی، بِذانین گه اِنوم مال خدا گه کلیسا خداءِ زِنی ئو کول ئو پِ حخیختَ باس چطور رفدار بو.
وَه هُنَ، گنجی اَرِه ووژونَ ماوژِنِ پِ دس گه ماوَ پِ خوئی اَرِه آیندَهئو، تاگَه بچسبِن اَر اَ چیئَه گه ژییاین حخیخیَ.
اَرِیَگه چیَمَرئی شیَری بی گه بِناوَه داشدوئیتی، گه مِمار ئو بنّای خداءَ.
اِسَه اِاِ عزیزَل، اِسگَه گه چیَمَرئی ایی چیئَلینونَ، خو تقِلا بِهَن تا اَرتَک او بیلکَه ئو بیعِو ئو اِنوم صُئل بوئینو.
اونَل اِنوم ایمَه چِنَ دِریر، مِنتائای اژ ایمَه نوئین؛ اَرِیَگه اَرّ اونَل اژ ایمَه بیان، مَمَنِنَ گَرد ایمَه. مِنتائای اونَ چِنَ دِریر تا یَه بِکُوءِ در گه هُیچکُم اژ اونَ اژ ایمَه نیِن.
اَ جونور وَشیتَ گه دی، زمونی بیتی، اِسگَه نیَسی، ئو وَه ایی زویَ اژ چا هاویَه ماءَ دِریر ئو نابودَ ماو. اونَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی ئو اژ بِنیا دنیا نُمون اِنوم دفتر ژییاین نَنُیسیاءَ، وخدی اَ جونور وَشیَ بوئینِن اژ ووژونا مَچِن، اَرِیَگه زمونی بیتی، اِسگَه نیَسی، ئو مای.
مَذانِم جالیزِت هار کو، اَر اورَه گه تخت پاتِشائی شِطونَ. وَه ایی حالا سفدِسخد چسبینَس اَر نُم مِنا ئو ایمونی گه اَر مِنِت داشد، حاشا نَهَرد، جُجُ اِ روژَلی گه آنتیپاس، اَ شات وفادار مِنَ، اِنومجا هُمَه گه جالیز شِطونَ، کُشیا.
ئو تیخَه شیَر دوازَه بِناوَه داشدی گه اَر اونَل دوازَه نُم دوازَه رسول وَرک نُیسیائی.
اونَل نومرُیَ موئینِنی ئو نُم هایتی اَرنوم توئلو.
کارَل تونَ مَذانِم. سِیل کَ، دِراخِل وازکَریامی ناس اَر وَر تو گه هُیچکس نِمَتونی بوئنتی. مَذانِم گه قویَت کمی دیرین، مِنتائای کلوم مِنِت حفظ کِردیَ ئو نُم مِنِت حاشا نَهَردیَ.