13 اِنوم ایمون ئو مِحبتی گه ها نوم مسیحْ عیسیاِر، سفدِسخد بچسب اَر اَ چیئَه گه اژ مِنِت شنَفتیَ اِجور سرمقش تیَلیم دُریسی.
مِربی نایونَل ئو مَلِم آیلَل گُجَرین، تو گه اِ شریعت، میَرفت ئو حخیخت اَجورَ گه ماو بوئینینی دیرین،
مِنتائای شگِر اَرِه خدا گه وَهیاآگه زمونی خُلُمَل گنا بینو، اِسگَه وَه تموم دل بینونَسَ فِربوبَر تیَلیمی گه خدا سپارتیَسئونتو.
فَخَد بِیلِن اِ زِنِهیتو رفدارتو لائق انجیل مسیح بو، تاگَه چه مِه بام ئو هُمَه بوئینِم چه نوئم، اِبارَه هُمَه بشتوئِم گه سفدِسخد اِ یِه روح هوسیاینونَ، وَه یِه فگِر، شونَ شو یَکتِری اَرِه ایمو انجیل تقِلاءَ مِهِینو.
اَ چیئَه گه اژ مِنتو گِرتیَسا، ئو قبولتو کِردیَ، ئو اژ مِنتو شنَفتیَ ئو اِنوم مِنتو دیَ، هَر یوئنَ بارِنَ جا ئو خداءِ صُئل ئو سِلامتی ها گَرد هُمَه.
اَرِیَگه اژ ایمونتون اَر مسیحْ عیسی ئو مِحبتی گه اَر ایمودارَل دیرینو، شنَفتِمونَ.
بلکِم کُل چی اِنتحو کَن؛ سفدِسخد بچسبِنَ اَ چیئَه گه خوءَ.
اَرِه زِنهاکارَل ئو پیالی گه وَهگَرد هُمجنس ووژونَ مِئسِن؛ اَرِه تاجرَل بردَه، دِروزِنَل ئو کسَلی گه شاتی دِروءَ میَن ئو هَمیش اَرِه هر کاری گه اَرضد تیَلیم دُریس بو،
ئو فیض خداونمونَ گَرد ایمون ئو مِحبتی گه ها نوم مسیحْ عیسیاِر، چَلچَل رِشیا اَر سر مِناِرا.
اَرّ کسی جوریتِر تیَلیم بِ گه وَهگَرد قصَهل دُریس خداونمو عیسی مسیح ئو تیَلیمی گه مِطابق دینداریَ، جور اِرنای،
اژ پولُس گه وَه خواس خدا ئو وَه خاطر وَدَه ژییاینی گه ها نوم مسیحْ عیسیاِر، رسول مسیحْ عیسیَ.
وَهسونگَ روحالقدس گه لیز گِرتیَس اِنوم ایمَه، اَ اَمونت خوءَ گه سپارتیاسَ بینِت، حفظ کَ.
ئو اَ چیئَه گه اَرتَک شاتَل فِرِهی اژ مِنِت شنَفتیَ، بسپارتیَ آمَل وفاداری گه مَتونِن یاء باقیش دَن.
مِنتائای تو سفدِسخد بوس اَرسر اَ چیئَه گه گِرتِتَسا ئو ایمونتَ بی آوِردیَ، اَرِیَگه مَذانین اژ چه کسَلی گِرتِتَسا.
اَرِیَگه زمونی مای گه مردِم تیَمِل شنَفتِن کلوم دُریس نِرِن، بلکِم بِری مَلِم جیَمَ مَهَن اَر دور ووژو گه اَ چیئَه گه گوشَلونَ مِیتی ئو مِطابق هُواوهوسَلونَ، بشتوئِن؛
او باس سفدِسخد بچسبی اَر کلوم لائق اِتِمادی گه گِرتیَسیا، تاگَه بتونی مِطابق تیَلیم دُریس تربیت کِ، ئو هَمیش خِض بِهِه اَر کسَلی گه اَرضد یَئنَ.
مِنتائای تو اَ چیئَه گه مِطابق تیَلیم دُریسَ یاء دَ.
ئو هُنَ دُریس قصَه بِهَه گه عِوی اِر ناوتی، تا هُمال اَرِیَگه چی گَنی اِبارَه ایمَه نِری بوشی، خجالتا بو.
بورِن بییَگه سُسا بوئیمو، سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدی گه اعترافَ مِهِیمی اَری، اَرِیَگه وَدَهدهندَه اَمونتدارَ.
مِنتائای مسیح، اِجور کُری اَر مال خدا اَمونتدارَ، ئو مال او ایمِهیمو، وَه شرطی گه تاگَه آخِر وَه اطمینون ئو افتخار سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدمو.
اِسَه وخدی کاهن اعظم کَلِنگی دیریم گه ویرِ آسمونَل چیَسِ رُ، یانی عیسی کُر خدا، بورِن سفدِسخد بچسبیمون اَر اعتراف ایمونمو.
اِاِ رولَهل، وَهیاآگه شوق فِرَهمی داشد تا اِبارَه نجادی گه کُلمو وَهگَرد یَک اَژی هُمبیَریم اَرِنتو بِنُیسِنِم، مِنتائای لازمِم ذِناسد گه چَن خطتونی اَرِه بِنُیسِنِم، ئو اَژینتو بِم گه اَرِه ایمونی تقِلا بِهِینو گه یِگِل اَرِه همیشَه سپارتیاسَ ایمودارَل مسیح.
فَخَد یَگه سفدِسخد بچسبِن اَر اَ چیئَه گه دیرینو تاگَه مِه بام.
«مِه وَه ایی زویَ مام. سفدِسخد بچسب اَر اَ چیئَه گه دیرین، تاگَه کسی تاجت اَژی نَسینی.
اِسَه اَ چیئَه گه گِرتِت ئو شنَفتِت بارِ ویر، بارَ جا ئو توئَه بِهَه. اَرّ تو نوئینَ خَوَر، مِن اِجور دُزی مام، ئو تو نِمَذانین مِه چه ساتی مام اَرِنِت.