9 نه وَه خاطر یَگه هُنَ حَخی نِریم، بلکِم مِهِستمو اژ ووژمو نمونَهتونَ بی دِیم تا سرمقشا بِگِرینو.
ئو اَرِه سفر، تورَه یاگَه کِراس زیاکی یاگَه کِلاش یاگَه موزبِرَه هیزنیَن؛ اَرِیَگه کارگر حَخَسی مِزدَس ووژ بِسینی.
اَرِیَگه مِه وَه اَنجوم دائِن ایی کارَ، سرمقشمی داسَ بینتو تاگَه هُمِهیش هَرهُنَ بِهِینو گه مِه اَرِه هُمَهم کِرد.
اِسَه مَلالکِمَ بینتو اژ مِه سرمقشا بِگِرِن.
هر کی اژ کلوم خداءَ مَگِریا، باس مَلِم ووژ اِ کُل چیئَل خو بیَردارا کِ.
ایمِهیش وَه دُم جِلال اژ جونِم مردِما نوئیمو، چه اژ جونِم هُمَه چه اژ جونِم باقی مردِم، وَهیاآگه اِ مقوم رسولَل مسیح ایی حَخمونَ داشد گه اَژینتو بِمو.
اَرِیَگه ووژتونَ مَذانینو گه باس چطور اژ ایمَه سرمقشا بِگِرینو. اَرِیَگه زمونی گه ایمَه وَهگَردتو بیمو، تَمَل نوئیمو.
اَرِیَگه، هُمَه هَر اَرِه یَه دَوَت بینونَ، اَرِیَگه مسیحیش اَرِه هُمَه زجِر کیشیتی ئو سرمقشی اَرِنتو هُیشتی تا پا بِنینون اَر جاپا او.
نه یَگه اَر کسَلی گه سپارتیانَسَ دَستو آقایی کِینو، بلکِم نمونهی بوئن اَرِه اَ ریئَنَ،