16 اِسگَه خداونمو عیسی مسیح ووژ، ئو خدا، باوَه آسمونیمو گه ایمَه دوس داشدی ئو وَه فیض ووژ دلگُوئی ابدی ئو امید خو بَشخیتیَ بینمو،
مِنتائای ابراهیم جوواوا داتی: ”اِاِ رولَه، بارَ ویرِت گه اِنوم زِنِهیت، چیئَل خوتی داشد، ئو چیئَل گَن بیَ نَصُی ایلعازَر. اِسگَه او اَر ایرَه ها آسائشتاِر ئو تو هاینِ عذاواِر.
وِر اژ عِد پِسَخ، عیسی وَهیاآگه مَذِناسدی سات چیئِنی اژ ایی دنیا رَسیَ تا بِچو اَرِه تک باوَه، تاگَه آخِر مِحبت کِردیَ کسِکار ووژ گه اِنوم ایی دنیا دوسو داشدی.
مِحبتی کَلِنگتِر اژ یَه نیَ گه کسی گیو ووژ بِهِئَه خِر رِقیفَلی.
«هَرهُنَ گه باوَهم مِه دوس داشدیَسی، مِنیش هُمَهم دوس داشدیَ؛ بِمینِن اِنوم مِحبت مِه.
هَرهُنَ، هُمِهیش اِسگَه خَمبارینو؛ مِنتائای اِدوارَه هُمَه موئینِم ئو دل هُمَه خَوشالی مِهِه ئو هُیچکس نِمَتونی اَ خَوشیَ اژ هُمَه بِسینی.
«اَرِیَگه خدا اَخَ مِحبت کِردی اَر دنیا گه کُر یَکونَه ووژ داتی تا هر کی ایمو باری اَر او نابود ناو، بلکِم ژییاین ابدی داشدوئیتی.
مِنتائای هر کی اژ اَ آوَ گه مِنَ میَمیَ بی خُرّ دِ، هرگِس اِدوارَه تینی نِماوتی، بلکِم آوی گه مِنَ میَمیَ بی، اِ دَرین او ماوَ کیَنیای گه تا ژییاین ابدی قُلَ میری.»
اَرِیَگه ایمَه ایمو دیریم گه وَه فیض خداون عیسیَ گه نجادَ مَگِریمو، هَرهُنَ گه اُوُنیش.»
وخدی آپولُس مِهِستی بِچو اِرَه اَخائیَه، بِرال تشویقو کِرد ئو اَرِه شاگردَلو نُیسو تاگَه وَه رُی خَوش بِچِنیِ گِرد. وخدی آپولُس رَسی اَر اورَه یاری فِرِه داءَ کسَلی گه وَهسونگَ فیض خدا ایمونو آوِردوئی.
وَه کُل اونَلی گه اِنوم شیَر روم، خدا دوسو دیری ئو دَوَت بینَ تاگَه ایمودارَل مسیح بوئن: فیضوسِلامتی اژ جونِم خدا، باوَه ایمَه، ئو خداون عیسی مسیح، اَر هُمَه بو.
اَژونَسَ، وَدَه تکی هایتی اَر ایمو تاگَه اَررُی فیض بو ئو اَرِه کُل نسِل ابراهیم ضمونت بو، یانی نه فَخَد اَرِه اونَلی گه هانِ ژیر شریعتاِر، بلکِم اَرِه کسَلیشی گه اِ ایمو ابراهیم هُمبیَرِن، گه باوَه کُل ایمِئَه.
اِسگَه کسی گه کارَ مِهِه، مِزدَسی حخ او وَه حساوَ مای، نه پیشکَشی.
مِنتائای خدا مِحبت ووژ هُنَ اَر ایمَه ثابت کِردی گه وخدی ایمَه هَنی گناکار بیمو، مسیح اَرِه ایمَه مِرد.
ئو اِنوم مِحبت رفدار بِهَن، هَرهُنَ گه مسیحیش مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو گیو ووژ اِجور قُرونی ئو پیشکَشی عطِرداری اَرِه ایمَه تقدیم خدا کِردی.
اِاِ میردَهل، ژِنَلتو دوس داشدوئی، هَرهُنَ گه مسیح کلیسا دوس داشدی ئو گیو ووژ کِردَ خِر،
اَرّ هُمَه سفدِسخد ئو پایار بِمینینون اَرسر ایمونتو ئو اژ امید انجیلی گه شنَفتِتونَ تَکو نیرینو، هَراَ انجیلی گه اِنوم تموم خلقت ژیر آسمو اِلوم بیَ، ئو مِه، پولُس، بیمَسَ خادم اَوَه.
گه یوئنَ اژ امیدی گه اِ آسمو اَرِه هُمِهئو هُیشتیَ مای، گه وِرِکار اِنوم کلوم حخیخت یانی انجیلتو شنَفتیَ،
اَرتَک خدا ئو باوَه آسمونیمو کارتو گه اژ ایمونَ ئو زیَمَتو گه اژ مِحبتَ ئو درینداریتو گه اژ امید اِنوم خداونمو عیسی مسیحَ، ماریمَ ویر.
اِسگَه خدا، باوَه آسمونی ایمَه، ئو خداونمو عیسی، ووژ رئی ایمَه ویرِ هُمَه واز کِ.
مِنتائای اِاِ بِرالی گه عزیزگرامی خدائینو، ایمَه باس وَه خاطر هُمَه هَر شگِر خدا بِهِیم، اَرِیَگه خدا هُمَل اِجور نوبر دیاری کِردی تا وَهسونگَ کار تقدیسکَر روحِ خدا ئو ایمون اَر حخیخت نجاد بِگِرینو.
ایی حخیختَ مِطابق امید اَر ژییاین ابدیَ، گه خدای گه هرگِس دِرو نِموشی، وِر اژ بِنیا زمونَهل وَدَه اَوَه داءَ بینمو،
هَرهُنَ گه چیَمَرئی اَ امید بِمارِکیمَ یانی ظاهربیئِن جِلال خداءِ عظیم ئو نجاددهندَهمو عیسی مسیح،
اَرِیَگه شریعت هُیچی کاملا نَهَردی. مِنتائای اژ یِه لاتِر امید بیتِری دائونمو گه وَهسونگَ اَوا نزیکا موئیم اَر خدا.
ایمَه دوس داشدِنمو اژ یَه شناسیَ گه او گیو ووژ کِردیَ خِر ایمَه ئو ایمِهیش باس گیو ووژمو بِهِیمَ خِر بِرال.
ئو اژ جونِم عیسی مسیح، اَ شات وفادارَ ئو اول کسی گه اژ مِردیَل زِنیا بی، ئو حکِمرون پاتِشائَل رُی زَمی. او گه ایمَه دوس دیری ئو وَه خوین ووژ، ایمَل اژ گنائَلمو آزاد کِردیِ،
ئو دیَر نِماوَ شو ئو اونَل هَوَجَهئو نِمَکُوءَ نُیر چراخ یا هویَر، اَرِیَگه خداون خدا ماوَ نُیر اونَل، ئو اُوُ تا ابدالآباد سِلطنتَ مَهَن.
سِیل کَ، اونَلی گه اژ عَبادتگا شِطونِن ئو ووژونَ یهودیَ مَذانِن ئو نیِن بلکِم دِروءَ موشِن، اِسگَه، مَنِم اَر مِلو گه بان ئو بِکُوئِنِ وَر پائلِت، ئو مَفیَمِن گه مِه دوسِم داشدینَ.