3 اونَل اژ طَمائو، وَه یاری قصَهل دِرو، خارَتتونَ مَهَن. مِنتائای مکومیَتو گه وِرِکار مَیِّن بیَ، بیگار نَنیشتیَ ئو نابودیو نَحیوَتیَ!
[«هِرّو اَرِنتو اِاِ مَلِمَل تورات ئو شیخَل فرقَه فَریسی، اِاِ ریاکارَل! اَرِیَگه هُمَه اژ یِه لا مال بیوَه ژِنَل خارَتَ مِهِینو ئو اژ یِه لاتِر، اَرِه رِشالَتی دوعا ووژتو دِریژا مِهِینو. وَه ایی خاطرَ مِکافاتِتو فِرَه سخدتِرَ ماو.]
موشِمئونتو گه وَه ایی زویَ مَرَسی دایو. مِنتائای وخدی گه کُر اِنسو بای، یانی ایمونی اَررُی زمینَ مِهِئَه دی؟»
اَسَه عیسیئو آوشدِ کِل چیَم ئو جاسوسَلونی کِلکِرد اِرَه تک گه ووژونَ آمَل راسوَشی نشونَ ما. اونَل وَه دُم یَهآ بینَ گه دَسپیچی اژ قصَهل عیسی بِهَنَ دی تاگَه تسِلیم کَنی اَر قدِرتواختیار محکمَه والی.
هَنی داشدی قصَه مَهَردی گه بِری هاتِن. اَ پیا، یهودا، یَکی اژ اَ دوازَه نفرَ، رئی نشونونَ ماتی. او هاتِ نزیک عیسی تاگَه ماچا کِیتی،
ئو وِتیَ کموترفِروشَل: «یوئنِلَ اژ ایرَه بیَرنَ دِریر، ئو مال باوَهم نَهَن جا کَسمِدَرُمِه!»
اَرِیَگه هُنَ کسَلی خِلمت اژ خداون ایمَه مسیح نِمَهَن، بلکِم هانَ دُم لَم ووژونا ئو وَه قصَهل نرم ئو چاپلوسی، دل آمَل سادَه فنَ میَن.
اَرِیَگه اِجور بِری نیئیم گه کلوم خدا دسفِروشَ مَهَن، بلکِم ایمَه اَر وَر چیَم خدا ئو اِنوم مسیح قصَه مِهِیم اِجور آمَل رُیراسی گه اژ جونِم خدا ماموریو گِرتیَ.
اَرِیَگه هُنَ گه هُمَه مَذانینو ئو خدا شاتَ، ایمَه هرگِس چاپلوسیمو نَهَرد ئو قصَهلمو اژ طَما نوئی.
اَ موقَع گه مردِمَ موشِن: «صُئل ئو امنیت هَس»، اَسَه نابودی ناهَلمونَ ماءَ سرو، هَرهُنَ گه ژُنَ ماءَ سر ژَنی گه لَم پِرَسی، ئو نِمَتونِن اَژی بِحوانی.
نه یَگه شِراوی بو، یاگَه زور بوشی، بلکِم فَخیر ساگوشکَتی بو، ئو نه جنگَری، یا پیلدوس.
هَمیش شمّاسَل کلیسا باس سنگین بوئن؛ نه وَر آینَه پِشت مخِراض یا شِراوی ئو یا اِ تَما نفع نادُریس.
ئو باعثَ ماو هَر دَمَرَگَ بو اِنوم کسَلی گه فگِرو گَنَ کِردیِ ئو اژ حخیخت دویرِن، گُمونَ مَهَن دینداری وسیلهی کَ اَرِه فادَه کِردِن.
اونَل باس دَمو بوئنی، اَرِیَگه وَه خاطر فادَه ناحخ، چیئَلی تیَلیمَ میَن گه نَباس تیَلیم دَن، ئو هُنَ خانوادَهل بِنکُل نابودَ مَهَن.
اَرِیَگه اُسقُفی گه پیشکار خداءَ باس چیئی اِنوم زِنِهی ناوتی گه وَهسونگَ اَوا لارَ بوتی اَری. او نَباس قُرات یا پِرچَشرهاتی یا عِرَخی یا تُنتیوَت بو یا هَر هَلگ اَرِه پیل بِ،
ئو، «بَردی گه باعث بو پا گیر کِیتی اَری، ئو بِکُوءِ، ئو کمری گه باعث اِراکَتِن بو.» یوئنَ پائلو گیرَ مِهِه ئو مَکُوئِن اَرِیَگه اژ کلوم خدا فِربو نِمیَرِن، گه یَه اَرِنو مَیِّن بیَ.
ریئَن خدا گه ها نوم هُمِهاِر شوئونی کَن ئو مِتیَهجی بوئنی، نه وَه زور بلکِم وَه میل، [هَراَ جورَ گه خدا مِیتی]؛ ئو نه اَرِه فادَه ناحخ بلکِم وَه شوقا.
اَرِیَگه وخدی قدِرت ئو هاتِن خداونمو عیسی مسیحمو اِلومَ مَهَرد اَرِنتو، وَه دُم پاچائَلی گه وَه رِنگَری دُریس بینَ، نوئیمو، بلکِم عظَمت اومونَ چیَم دوئی.
مِنتائای اِنوم قوم، نبوّتکَرَل دِروزِنِیش بین، هَرهُنَ گه اِنوم هُمِهیش مَلِمَل دِروزِنِ هَن گه وَه بیکِشکی تیَلیمَل خِلَطی مارِن گه باعث نابودیَ موئن ئو جُجُ آقای گه اِدوارَه خِرینَسی، حاشاءَ مَهَن، ئو هُنَ، نابودی ناهَلمونهی مارِنَ سر ووژو.
اِسَه خداونَ مَذانی چطور آم دیندار اژ اِنتحونَل نجاد بِ ئو آمی گه صالح نیَ بِیلی اَرِه مِکافات روژ داوری،
هِرّو اَرِنو، اَرِیَگه چِنَ تُرّ قائِنا ئو وَه خاطر نفع، چِنَ تُرّ خِلَط بَلعاما ئو اِ شورش قورَح اژ بِن چِن.
تا اَر کُل داوری بِهِه ئو کُل خدانشتاسَل وَهسونگَ کُل کارَل شرَباریای گه اِنوم خدانشتاسیو کِردیَ مَکوم کِ، ئو وَه تقاص کُل قصَهل گَنی گه گناکارَل خدانشتاس اَرضد اوُ وِتیَ، مَکومو کِ.»
یوئنَ هَر خُتخَتَ مَهَن ئو گِلِیَ مَهَن ئو هانَ دُم هُواوهوسَل گنابار ووژونا؛ یوئنَ چِنَهمِفتَل قُراتِن ئو وَه نفع ووژو جونِمداریَ مَهَن.
اَرِیَگه بِری گه اژ قدیم اَرِه ایی مَکومیتَ مَیِّن بینَ، وَه بیکِشکیا هاتِنَس اِنوم هُمَه. یوئنَ خدانشتاسَلی کِن گه فیض خدا ایمَه مَهَنَ عِیاشی ئو یَکونَه آقا ئو خداونمو، عیسی مسیح حاشاءَ مَهَن.
ئو هَمیش، شیَرَل سُدوم ئو عَمورَه ئو شیَرَل اَ هِناسَ، گه اِجور اونَل بیعصمتیو کِرد ئو چِنَ دُم شَوَتَلی گه اَرِه لار طبیعی نیِن، ئو وَه کَتِن اِنوم مِجازات آگِر ابدی بینَ عبرتی اَرِه ایمَه.