4 گه وَهسونگَ یوئنَ او وَدَهل کَلِنگ ئو خیمتی ووژ بَشخیَسیَ ایمَه، تا وَهسونگَ اونَ بوئینونَ هُمبیَر طبیعت الهی ئو اژ فسادی گه وَه خاطر میلَ گنا ها نوم دنیااِر، آزاد بوئینو.
اونَل اسرائیلیِن ئو آویلاقراری هِن اُوُنَ، جِلال هِن اُوُنَ، عَتَل هِن اُوُنَ، اَمونت شریعت هِن اُوُنَ، عَبادت هِن اُوُنَ، ئو وَدَهل هِن اُوُنَ؛
اَرِیَگه کُل وَدَهلی گه خدا اِنوم مسیح داسی ’اِاِ‘ءَ. اَژونَسَ گه وخدی اَرِه ستائشت خدا، وَهسونگَ مسیح ’آمینَ‘ ماریمَ زوئو، خدا جِلالَ مِیم.
ئو کُل ایمَه هُنَ گه وَه رُیَل بینِقاو، اِجور آینهی جِلال خداون نشونَ مِیم، یاواش یاواش اِنوم جِلالی گه روژَ روژ ویشتِرا ماو، عوضَ موئیمَ شکِل او، ئو یَه، کار خداون یانی روحالقدسَ.
اِسَه خداون اِ کِتاوَل پِخَمَرَل موشی: «اژ نوم اونَ بورنَ دِریر ئو جیاآ بوئن اَژینو. ئو دس نَنِن اَر هُیچ چی نِجسی ئو مِه وَه رُی خَوشَ مَچِمِ گِرد هُمَه.»
اِسگَه، وَدَهلی هاوِنتیَ ابراهیم ئو نسِل او. نِموشی «ئو وَه نسِلَل،» گه هَماری اِبارَه فِرَه کسَل، بلکِم موشی «وَه نسِل تو،» گه مصقود یِه نفرَ یانی مسیح.
اَرِیَگه اَوَه گه اَرِه جسم ووژ کشتَ مِهِه، اژ جسم، خِراوی دروءَ مِهِه؛ مِنتائای کسی گه اَرِه روحِ خدا کشتَ مِهِه، اژ روحِ خدا ژییاین ابدی دروءَ مِهِه.
تا وخدی گه کُل ایمَه اِنوم ایمو بوئیمونَ یَکی ئو درکمون اژ کُر خدا یَکی بو تاگَه هُنَ چَن آم کاملی رشد بِهِیم ئو برَسیمَ چَن پِری دائول مسیح.
ئو اِنسو نووتو کِردیَسِ وَر، گه دیری اِنوم میَرفت حخیخی تازهآ ماو تا بو اِجور خالق ووژ.
اَرِیَگه باوَهلمو وَه صِلا ووژو، اَرِه مِدتی ایمَهئو تربیت کِرد، مِنتائای خدا اَرِه خِریَّت ووژمو تربیتمونَ مِهِه تا اژ قدوسیّت او بیَرمو داشدوئی.
اِسَه مسیح بَسخَهکَر عَت جدیدی کَ، تا اونَلی گه دَوَت بینَ بتونِن میرات ابدیای گه خدا وَدَه داسی، بارنَ دس. اَرِیَگه مرگی اتفاق کَتیَ گه اونَل اژ گنائَلی گه اِ عَت اول اَنجوم گِرتیِ، آزادَ مِهِه.
دینداری پِرچِپاک اَر تک باوَه ایمَه، خدا، یَسَ گه اِ سخدیَل اژ یتیمَل ئو بیوَهژِنَل دسگیری بِهِیم ئو اژ فساد دنیا ووژمو دویر بِگِریم.
اژ شَمعونِ پطرس، خُلُم ئو رسول عیسی مسیح، وَه اونَلی گه وَهسونگَ عدالت خدا ئو نجاددهندَهمو عیسی مسیح، ایمونی اِجور ایمون ایمَه بیَسَ نَصُیو:
مِنتائای ایمَه مِطابق وَدَه او وَه شوقا چیَمَرئی آسمونی تازَه ئو زمینی تازهیم گه هرچی گه اِ چیَم خدا دُریسَ، لیز گِرتیَس اِنوم.
برعسک اَ چیئَه گه بِری گُمونَ مَهَن، خداون اَرِه اَنجوم وَدَهلی دیر نِمِهِه، بلکِم اَرِه هُمَه صبِر دیری، اَرِیَگه نِمِیتی کسی نابود بو بلکِم مِیتی کُل توئَه بِهَن.
ئو یَسَ اَ چیئَه گه او وَدَه داسیئونمو، یانی ژییاین ابدی.
اِاِ عزیزَل، اِسگَه آیلَل خدایمو، مِنتائای اَ چیئَه گه میا بوئیمو حالامی دیار نوئیَ، مِنتائای مَذانیمو وخدی گه او ظاهر بو، موئیمون اِجور او، اَرِیَگه او هَراَ جورَ گه هَس، موئینیمو.