14 اَرِیَگه مَذانِم وَه ایی زویَ اژ ایی لارَ جیاآ موئم، هَرهُنَ گه خداون ایمَه عیسی مسیح اَر مِه آشگارا کِردی.
شَمعونِ پطرس وِتی: «آقا، اَرِه کوءَ مَچین؟» عیسی جوواو داتی: «تو اِسگَه نِمَتونین وَه تُرّ مِنا باین اَرِه جای گه مِنَ مَچِم؛ مِنتائای بعدِنَ ماینَ تُرّ مِنا.»
«اِسگَه مَذانِم هُیچ کُم اژ هُمَه گه اِنومتو گیردیمَ ئو پاتِشائی خدام اِلوم کِردیَ، دیَر نومرُی مِه نِموئینینو.
اَرِیَگه مَذانیم اَرّ ایی داوارَ گه مال زمینی ایمِئَه نابود بو، اژ خدا مالی دیریم، نه مالی گه وَه دس کَتوئی، بلکِم مالی، ابدی اِ آسمو.
اَرِیَگه خوین مِه هَراِسگَه اِجور پیشکَشی شِراو، دیری مَرِشیاِرا ئو وخد چیئِنِم اژ ایی دنیاءَ رَسیَ.
مِه گُمونَ مَهَم یَه دُریسَ گه تا وخدی هامِ نوم ایی لارَ، ایی صفتِلَ باوژمِ ویرتو تا بارِمتون اَر سر خیرَت،