8 حُواستون اَر ووژتو بو، تاناخواد اَ چیئَه گه جُورمون اَرِه کیشیَ بِینونَ وااِرا، بلکِم اَجِر کامل بارینونَ دس.
عیسی جوواوا داتی: «حُواستو بو تاگَه کس اژ رئیتون اِرناری.
اِسَه حُواستو بو، اَرِیَگه وِرِکار، کُل یوئنَمَ وِتیَسَ بینتو.
«ئو مِنتائای هُمَه حُواستون اَر ووژتو بو، اَرِیَگه اونَل هُمَه میَنَ گیر محکمَهل ئو اِ عَبادتگائَل وَه شلاخَ میَن اَرینتو ئو وَه خاطر مِه موسینونِ نوا والیَل شیَر ئو پاتِشائَل تاگَه شاتی بِینو.
آقای وِتیَ اویش: ”اَر پنج شیَر حکِمرونی کَ.“
عیسی جوواوا داتی: «حُواستو بو اژ رئی اِرناینو؛ اَرِیَگه فِرَه کسَل وَه نُم مِنَ مان ئو موشِن: ”مِه هَر اَوِمَ“ ئو ”زمونی گه باس بای، رَسیَ“. نَچِنَ تُرّونا.
اِسگَه، کسی گه دروءَ مِهِه مِز ووژَ مَسینی ئو اَرِه ژییاین ابدی ثمری جیَمَ مِهِه، تا کسی گه کشتَ مِهِه ئو کسی گه دروءَ مِهِه وَهگَرد یَک خَوشی بِهَن.
ئو دُماخِرِیشی، اِجور آویلی گه نارس باءَ دی، اَر مِه ظاهر بی.
اَرّ کسی چیئی بِنی اَررُی اَ بِناوَه ئو بِمینی اَر جا، اَجِرَ مَگِری.
کسی گه تُئمَ ماوژی ئو کسی گه آویاریَ مِهِه، هَردِک یَکی کِن ئو هرکُم وَه اَخَ گه جُورَ مَکیشِن، مِزَ مَگِرِن.
یانی کُل عذاوَلی گه کیشیتو بیفادَه بی- اَرّ اِراسی بیفادَه بی!؟
زِلَمَ مَچو زیَمَتَلمی گه اَرِنتو کیشیَ یِلا چوئی.
بورِن مِطابق اَ چیئَه گه آوِردِمونَسَ دس، رفدار بِهِیم.
اَ روژَل وِر اژ یَه بارنَ ویرتو، زمونی گه تازَه نُیردارا بوئینو؛ اِ اَ روژِلَ، اِ جنگ کَلِنگیَ گَرد عذاوَل طاختتو آوِرد.
اِسَه ایی اطمینونتونَ نَنِنِ لا، اَرِیَگه اَجِر کَلِنگی دیری.
حُواستو بو کس اِ یَگه فیض خدا باریَ دس شِکِس نیری تاگَه هُیچ ریشی تیَلی سُز نِهِه، ئو باعث دردسر ناو ئو بِری آلودَه نِهِه.
«مِه وَه ایی زویَ مام. سفدِسخد بچسب اَر اَ چیئَه گه دیرین، تاگَه کسی تاجت اَژی نَسینی.