3 مِه یَه نِموشِم تاگَه مَکومتو کَم، اَرِیَگه وِرِکاریش وِتِم گه هُمَه جوری هاینون اِنوم قلب ایمِهاِر گه حاضریم وَهگَرد هُمَه بِمِریم ئو وَهگَرد هُمَه زِنِهی بِهِیم.
ئو اَرّا؟ اَرِیَگه هُمَه دوس نِرِم؟ خدا مَذانی گه دیرِم!
مِن اَرِه گیونَل هُمَه، وَه خَوشی خرجَ مَهَم ئو گیونیشمَ مَهَمَ خِرتو. اَرّ مِه هُمَه ویشتِر دوس دیرِم یانی باس کمتِر مِحبت بوئینِم؟
اَژونَسَ، اِسگَه گه اَر اورَه نیِم، ایی چیئِلَ اَرِه هُمَه مَنُیسِنِم تاگَه وخدی بام اِرَه تَکتو، مجبور نوئم وَه قدِرتواختیاری گه خداون اَرِه بِنا کِردِن داسیَ مِه ئو نه اَرِه خِراو کِردِن، سخدتون اَری بِگِرِم.
هُمَه ووژتو سفارشنُامَه ایمِهینو، گه اَررُی قلبَلمو نُیسیاءَ تاگَه کُل مردِم بشتاسِنی ئو بحیوَنِنی.
اِسَه وَهیاآگه اَرِه هُمَهم نُیسو، نه وَه خاطر کسی بی گه ظلم کِردی، نه وَه خاطر کسی گه ظلم اَری بیتی، بلکِم اَرِه یَه بیَ گه خیرَت هُمَه اَرِه ایمَه، اَرتَک خدا آشگارا بو.
ایی حخَ دیرِم گه اِبارَه کُل هُمَه هُنَ فگِر بِهَم، اَرِیَگه هاینونِ نوم قلب مِناِر، اَرِیَگه کُل هُمَه اِنوم فیض خدا وَهگَرد مِه هُمبیَرینو، هم اِ زندونی بیئِنِم ئو هم اِ دَفاع اژ انجیل ئو ثابت کِردِن دُریسی اَوَه.
اَخَ دوسمو داشدینو گه حاضر بیمو گه نه فَخَد انجیل برَسِنیمَ بینتو بلکِم گیونیشمو اَرِنتو بِیم، اَرِیَگه هُمَه فِرَه اَرِنمو عزیزا بوئینو.