2 اَرِیَگه خدا اِنوم کِتاو اِشعیا پِخَمَرَ موشی: «اِ وخد خو، مِه گوشِم دا اَر تو ئو اِ روژ نجاد مِه تونِم یاری دا.» اِسگَه، الان اَ وخد خو خداسَ؛ اِسگَه، الان روژ نجادَ.
وِتو: «عیسیِ ناصری دیری کِلَ ماو.»
ئو سال لِفطِ خداون اِلوم کَم.»
بلکِم کُلِ روژی، تا اَ زمونی گه هَنی موشِنیئون ’ایمِرو‘، پَن یَکتِری دَن تا کسی اَژینتو وَه خاطر فن گنا، دلَ بَرد ناوتی.
اِسَه هَراَ جورَ گه روحالقدسَ موشی: «ایمِرو، اَرّ دَنگ اوءَ مَشتوئینو،
خدا اِدوارَه روژ مصقوصی مَیِّنَ مِهِه، یانی ’ایمِرو‘ ئو دُما مِدت فِرِه، اِنوم کِتاو زبور اژ زوئو داوود پِخَمَر، وَه ایی کِلمهلَ وِتیِ: «ایمِرو، اَرّ دَنگ اوءَ مَشتوئینو، دلَلتونَ بَرد نَهَن.»