2 اَرِیَگه اِنوم ایی داوار زمینیَ هِناسی سردَ مَکیشیم، هوسَ مِهِیم گه مال آسمونیمو بِهِیمِ وَر.
مِه چه آم بدبخدی کِم! کیَ مَتونی مِن اژ چِنگ ایی لار مرگَ آزاد کِ؟
ئو نه فَخَد خلقت، بلکِم ایمَه ووژیشمو گه نوبر روحِ خدا دیریمو، اِ دَرین ووژمونَ مَنُیزِنیم، هُنَ گه وَه شوقا چیَمَرئی آویلاقراری اِ مقوم کُرَلیم، یانی آزادی لارَلمو.
گوش بِگِرِن! یِه رازتونی اَرِنَ موشِم: ایمَه کُلمو نِمَمِریم، بلکِم کُلمو عوضَ موئیم.
مِن اِنومجا یوئنَ گیرِم کِردیَ. آواخد ووژِم یَسَ گه اژ ایی دنیاءَ بِچِم ئو وَهگَرد مسیح بوئم، اَرِیَگه یَه فِرَه بیتِرَ.