6 اَرِیَگه هَراَ خداءَ گه وِتی: «نُیر اِنومجا تیَریکی بدَرشخی،» نُیر ووژ آوشدی اَر دلَل ایمَه تاگَه شناخت جِلال خدا اَر نومرُی عیسی مسیح، اَر ایمَه بدَرشخِنی.
باوَهم کُل چیئَل سپارتیَسیَ دس مِنا. هُیچکس نِمَذانی کُر کیَ بِخِر اژ باوَه، ئو هُیچکس نِمَذانی باوَه کیَ بِخِر اژ کُر، ئو اونَلی گه کُر بِیتی باوَه اَرینو آشگارا بِهِه.»
ئو کلوم، بیَ اِنسو ئو لیز گِرت اِنوم ایمَه. ایمَه جِلال اومو دیَ، جِلالی لائق اَ یَکونَه کُرَ گه اژ جونِم باوَه آسمونی هات، پِر اژ فیض ئو حخیخت.
عیسی وِتَ بی: «مَر نوئتمَ بینِت گه اَرّ ایمونِت داشدوئی، جِلال خداءَ موئینین؟»
اِشعیا پِخَمَر یوئنَ وِتی اَرِیَگه، جِلال او دیتی ئو اِبارَه او قصَه کِردی.
تاگَه چیَمَلو واز کِین تاگَه اژ تیَریکی ویرِ روشتایی ئو اژ قدِرت شِطو گِلارِن ویرِ خدا، تاگَه وَهسونگَ ایمون اَر مِه گنائَلو بَشخیا بو ئو اِنوم کسَلی گه تقدیس بینَ، بیَرونی داشدوئی.“
اَرِیَگه وَه یَکی وَهسونگَ روحِ خدا، کلوم حکمت بَشخیا ماو، وَه یَکیتِر وَهسونگَ هَراَ روحَ، کلومِ علم،
هر کی گه هُمَه بوئَشخینو، مِنیشَ موئَشخِمی. اَ چیئَه گه مِه بَشخیمَ -اَرّ چیئی اَرِه بَشخونِن بو- اَرتَک مسیح ئو وَه خاطر هُمَهم کِردیَ.
ئو کُل ایمَه هُنَ گه وَه رُیَل بینِقاو، اِجور آینهی جِلال خداون نشونَ مِیم، یاواش یاواش اِنوم جِلالی گه روژَ روژ ویشتِرا ماو، عوضَ موئیمَ شکِل او، ئو یَه، کار خداون یانی روحالقدسَ.
خداءِ ایی دنیا یانی شِطو ذِنَل بیایمونَل کور کِردیِ تاگَه نُیر انجیل جِلال مسیح گه شیوَه خداءَ، نوئینِن.
تاگَه خداءِ خداونمو عیسی مسیح، اَ باوَه پِرجِلالَ، روحِ حکمت ئو مِکاشفَه بوئَشخیَ بینتو تاگَه او بشتاسینو.
تا چیَم دلتو روشِه بو، تاگَه امیدی گه خدا دَوَتتو کِردیَسیَ بی، بشتاسینو ئو اَ میرات بیحدِحساو ئو پِرجِلال خدا اِنوم ایمودارَل مسیحَ، بِفیَمینو.
اَرِیَگه هُمَه زمونی تیَریکی بینو، مِنتائای اِسگَه اِنوم خداون نُیرینو. اِسَه اِجور آیلَل نُیر رفدار بِهَن.
او گه وَهیاآگه هُمشکِل خدا بی. بِرُوَری وَهگَرد خدا نَگِرتیِ قَپا.
او رُی خدای کَ گه نِماو بوئینینی، اولزا نواتِر ئو سرتِر اژ کُل خلقت.
هرکُم اژ هُمَهمو تشویق کِرد ئو دلگُوئیمو دا ئو اَمونَتمو دا گه طوری رفدار بِهِینو گه لائق خدای بو گه دَوَتتونَ مِهِئَه پاتِشائی ئو جِلال ووژ.
او نُیر جِلال خدا ئو نَشق کامل ذاتَسی، ئو وَه کلوم قدِرت ووژ، کُل چی حفظَ مِهِه. او دُما پاکا کِردِن گنائَل، نیشت اَر دس راس حضرت اعلیآ، اِ عرشِ فِلک.
اَرِیَگه اونَلی گه یِه گِل روشتاآ بینَ ئو عطا آسمونیو طُم کِردیَ ئو اِ روحالقدس هُمبیَرا بینَ
کَتِ در اَرِنو گه خِلمت اژ هُمَهئونَ مَهَرد نه ووژو، اَسَه گه اژ چیئَلی قصهئونَ مَهَرد گه اِسگَه اِبارَه اونَل اژ بشارتکَرَل انجیلَ مَشتوئینو، اژ اونَل گه وَهسونگَ روحِ خدا گه اژ آسمو کِلبیَ، بشارتَ میَنَ بینتو. جُجُ فِریشدَهلیش شوق سِیل کِردِن اَر ایی چیئِلَ دیرِن.
مِنتائای هُمَه نسِلی کینو گه دیاری بینونَ ئو کاهنَلی کینو گه شاهونَه کاهنیَ مِهِینو، ملت مقدّس ئو قومی گه مِلک مصخوص خداءَ، تا صفتَل فِرَه خاص او اِلوم کِینو، او گه هُمَه اژ تیَریکی دَوَت کِردیَسیِ نُیر بِلُجوئی ووژ.
ئو کلوم فِرَه مِطمئن پِخَمَرَل دیریم گه خوءَ حُواستون اَری بوتی، اَرِیَگه اِجور چراخی اِ جا تیَریکی مَدَرشخی تا وخدی گه بوءَ شفق ئو آسارَه صو اِنوم دلَلتو باءَ دِریر.