1 اِسَه، قَصِم کِرد گه دیَر نام اَرِه تَکتو تا هُمَه نَرَنجِنِم.
اَسَه شاگردَل قَصو کِرد هر کُم اَخَ گه اژ دَسون اِرَمای، اَرِه بِرالی گه هانِ یهودیهاِر یاری کِلکَن.
دُما بَث ئو دَمَرَگَ سخدی گه کَت اِنوم پولُس ئو برنابا وَهگَرد اونَل، قِطِقِرارو نا گه اَ دوءَ گَرد چَن نفرتِر اژ اونَل اَرِه ایی گپَ بِچِن اِرَه شیَر اورشلیم اِرَه تک رسولَل ئو شیخَل.
برنابا هِستی یوحناءِ مَشور وَه مَرقُسیشَ گَرد ووژو بیَری،
اَرِیَگه قَصِم داشد گه اِنومتو چیئی نَذانِم بِخِر اژ عیسی مسیح، اویشَ مسیحی گه کیشیون اَر صلیب.
کُمینتونَ مِ؟ وَه گُرز بام اَرِه تَکتو یا وَه مِحبت ئو مِلائمت؟
اَرِیَگه دُریسَ گه جسماً اَر اورَه نیِم، مِنتائای روحِم هار تَکتو؛ ئو اِسگَه، اِجور کسی گه ها نومتوناِر، اِبارَه کسی گه هُنَ کاری کِردیَسی، قضاوت ووژِم اِلومَ مَهَم.
خدا شاتَ مَگِرِم گه اَرِیَگه ناراحتتو نَهَم، اِدوارَه نِهاتِم اَرِه قُرَنتُس.
اَژونَسَ، اِسگَه گه اَر اورَه نیِم، ایی چیئِلَ اَرِه هُمَه مَنُیسِنِم تاگَه وخدی بام اِرَه تَکتو، مجبور نوئم وَه قدِرتواختیاری گه خداون اَرِه بِنا کِردِن داسیَ مِه ئو نه اَرِه خِراو کِردِن، سخدتون اَری بِگِرِم.
اَرِیَگه وَه خُصَه فِرَه ئو دل پِرخوینی ئو چیَمَل پِر اَسِرمی اَرِنتو نُیسو، نه اَرِیَگه برنجِنِمتو بلکِم تا بِذانینو چَنی فِرَه دوستو دیرِم.
وخدی آرتِماس یا تیخیکوسِم کِلکِرد اَرِه تَکِت، تقِلا ووژِت بِهَه گه باین اَرِه تک مِن اِ شیَر نیکوپولیس، اَرِیَگه قَصِم کِردیَ زِمِسون اَر اورَه سر کَم.