3 اَرِیَگه هُمَه هاینونِ مِنِی دلیلی گه مسیح اِنوم مِه قصَه مِهِه. او اِبِرُوَر هُمَه ضِیف نیَ، بلکِم او اِ بِن هُمَه زوردارَ.
اَرِیَگه اَوَه گه قصَه مِهِه هُمَه نیئینو، بلکِم روحِ باوَه آسمونی هُمِئَه گه وَه زوئو هُمَه قصَه مِهِه.
اَرِیَگه مِه کلوم ئو حکمتتونی میَمئون گه هُیچ کُم اژ دشمنَلتو نتونِن بوسِنی اَر نوا یا بوئنی اَرضد.
وَه ایی حالا اژ نظر مِه اَرّ شوی نِهِه، خَوشالتِرَ؛ ئو گُمونَ مَهَم مِنیش روحِ خدا دیرِم!
مِه، پولُس، ووژِم وَه فِروتنی ئو مِرِبونی مسیح خواهشدتون اَژینَ مَهَم -مِه گه هر اَ جورَ گه هُمَه موشینو وخدی هام اَرتَکتو بیجورَتِم مِنتائای وخدی دویرِم اَژینتو جورَت دیرِم-
اَرِیَگه اسلحَه جنگ ایمَه جسمونی نیَ، بلکِم قدِرت خدا دیری تاگَه دِژَل اِربِرِمِنی.
نشونَهل یِه رسول راسَکونی، وَه نشونَهل ئو چیئَل بِلُجوئی ئو مُجِزَهل وَه صبِر بیحدّی اِنوم هُمَه آشگارا بی.
هر کی گه هُمَه بوئَشخینو، مِنیشَ موئَشخِمی. اَ چیئَه گه مِه بَشخیمَ -اَرّ چیئی اَرِه بَشخونِن بو- اَرتَک مسیح ئو وَه خاطر هُمَهم کِردیَ.
هُنَ کسی، تَنبیئی گه ویشتِر هُمَه اَر اوتو کِردیَ، بَسَسی.
ئو خدا مَتونی هر بِرَکتی اَرِه هُمَه فِرَهآ کِ، تا هَر اِ کُل چی اَخَ گه اِکَلتونَ داشدوئیتو، اِ هر کار خوئی چَلچَلتو داشدوئی.