7 امید ایمَه اِبارَه هُمَه هَر هار جا، اَرِیَگه مَذانیم هَرهُنَ گه اِ عذاوَل ایمَه هُمبیَرینو، اِ دلگُوئیَل ایمِهیش هُمبیَرَ موئینو.
ئو موشینو: ”اَرّ اِ روژگار باوَهل ووژمو بوئیایمو، هرگِس اِ کُشتِن پِخَمَرَل هُمدَسو نِموئیایمو.“
هُیچ اِنتحونی نِهاتیَس اَر سرتو گه اَرسر باقی آمَل نِهاتوئی. خدا اَمونتدارَ؛ او نِمِیلی ویشتِر اژ قویَتتو اِنتحو بوئینو، بلکِم وَهگَرد اِنتحونی گه موئینو، رئی اَرِه حِواینیش جورَ مِهِه، تاگَه بتونینو طاخَت بارینو.
دُریس هَراَ جورَ گه کمتاکُتی ایمَهتو فیَمیَ، تاگَه اِ روژ خداونمو عیسی، هَرهُنَ گه ایمَه وَه هُمَه افتخارَ مِهِیم، هُمِهیش وَه ایمَه افتخار بِهِینو.
اَرِیَگه زِلَمَ مَچو گه هایتِر وخدی بام اَرِه تَکتو هُمَه اَجورَ گه مِم، نوئینِم، ئو هُمِهیش اَجورَ گه مِتو، مِه نوئینینو. زِلَمَ مَچو گه اَر اورَه قی، حَسوئی، خِض، دشمنی، کینَت، بُختِم، خِوَت، قُراتی ئو بینظمی بو.
اِسگَه مِه خَوشالِم، نه اَرِیَگه هُمَه پَژار بینونَ، بلکِم اَرِیَگه ایی خُصَهتونَ باعث توئهئو بی. اَرِیَگه خُصَه هُمَه اَرِه خدا بی، تاگَه هُیچ ضِرَدی اژ جونِم ایمَه نَرَسیَ هُمَه.
اَرّ تیَمِل بِهِیم، وَهگَرد او سِلطنتیشَ مِهِیم. اَرّ حاشا کِیمی اویش حاشامونَ مِهِه.
ئو اژ آزارَل ئو عذاوَلی گه اِ اَنطاکیَه، قونیَه ئو لِستْرَه هاتَ سرِم ئو آزارَلی گه تیَمِلِم کِرد، خَوَر دیرین. وَه ایی حالا، خداون اژ کُل اونَ نجادِم داتی.
خَوزگالَ کسی گه اِنوم اِنتحونَل طاخَتَ ماری، اَرِیَگه وخدی اِ اِنتحو سربِلِنگ بو، اَ تاج ژییاینَ ماریَ دس گه خداون وَدَه داسیَ دوسدارَل ووژ.
مِه، یوحنا، بِرا هُمَه، گه اِ جُور ئو پاتِشائی ئو پایاریای گه ها نوم عیسیاِر، وَهگَردتو شیَریکِم، وَه خاطر کلوم خدا ئو شاتی اَر عیسی، اِ جزیرهی بیم گه نُم پاتموس بیتی.