16 او گه تَنیا کسی کَ گه نَمِرَ، او گه لیز گِرتیَس اِنوم نُیری گه کس نِمَتونی نزیکا بوتی، هُیچکس هرگِس او نِئیَسی ئو نِمَتونی بوئینتی، عزّت ئو سِلطنت تا ابد اَری بوتی. آمین.
هُیچکس هرگِس خدا نِئیَسی. مِنتائای اَ یَکونَه کُر خدا گه ها باووش باوِهاِر، هَراَ کسَ، خدا شناسونی اَر ایمَه.
عیسی وِتَ بی: «فیلیپُس، مِدت فِرِهی وَهگَردتو بیمَ، یانی هَنی مِنتو نَشتاسیَ؟ کسی گه مِه دیَسی، باوَه دیَسی اِسَه چطورَ گه موشین ”باوَه نشونمو دَ“؟
نه یَگه کسی باوَه دوئیتی، بِخِر اژ اَوَه گه اژ جونِم خداءَ؛ او باوَه دیَسی.
عیسی وِتیَ بینو: «حخیختاً، موشِمَ بینتو، وِر اژ یَگه ابراهیم بوتی، مِه هم!»
اِنوم کلیسا ئو اِنوم مسیحْ عیسی، ئو اِنوم تموم نسِلَل، تا ابد، جِلال اَر خدا بو! آمین.
جِلال اَر خدا، باوَه آسمونیمو تا ابد. آمین.
او رُی خدای کَ گه نِماو بوئینینی، اولزا نواتِر ئو سرتِر اژ کُل خلقت.
عزّت ئو جِلال تا ابدالآباد اَر اَ خداءِ یَکونَه، اَ پاتِشا زمونَهل، او گه هرگِس نِمَمِری ئو کس نِمَتونی بوئینتی. آمین!
عیسی مسیح دونَه ئو ایمِرو ئو تا ابد هر اَوَهسَ.
هر پیشکَشی خاص ئو هر پیشکَشی کامل اژ بِلِنگَ ئو اژ جونِم باوَه نُیرِلَ ماءَ هُار گه اِنوم او نه هُیچ تغییری هَس ئو نه هُیچ سای اژ تغییر.
یَسَ پِغومی گه اژ اومو شنَفتیَ ئو اِلومَ مِهِیم اَرِنتو: خدا نُیرَ ئو اصِلا تیَریکی اِنوم نیِ.
مِنتائای اَرّ اِنوم نُیرَ مَچیمَ رئیا، هَرهُنَ گه خدا ها نوم نُیراِر، وَهگَرد یَک رِقیفی دیریم ئو خوین کُری، عیسی مسیح ایمَه اژ کُل گنائَل پاکا مِهِه.
هُیچکس هرگِس خدا نِئیَسی؛ اَرّ ایمَه مِحبت بِهِیم اَر یَکتِری، خدا لیز گِرتیَس اِنوم ایمَه ئو مِحبت او اِنوم ایمَه کاملا بیَ.
اَر اَ خداءِ یَکونَه ئو نجاددهندَه ایمَه وَهسونگَ عیسی مسیح، خداون ایمَه، جِلال ئو عظَمت ئو سِلطنت ئو قدِرت بو، گه اژ اَ اولَ بیَسی، اِسگَه هَسی، ئو تا ابد هَسی! آمین.
ئو ایمَه کِردیَ مملکت ئو کاهنَلی اَرِه خدا، باوَه ووژ، جِلال ئو سِلطنت اَر او تا ابد. آمین.
خداون، خدا موشی: «مِنِم ’الف‘، مِنِم ’ی‘؛ مِنِم اَوَه گه هَس ئو بی ئو مای، اَ قادر مطلقَ.»
ئو اژ تخت، دَنگ کَلِنگمی شنَفت گه موئِتی: «اِسگَه، جالیز خدا ها گَرد آمَل، ئو او لیزَ مَگِریَ گَرد اونَل؛ ئو اُوُنَ موئنَ قوم او، ئو خدا ووژ، ها گَردو ئو ماوَ خدا اونَل.
ئو دیَر نِماوَ شو ئو اونَل هَوَجَهئو نِمَکُوءَ نُیر چراخ یا هویَر، اَرِیَگه خداون خدا ماوَ نُیر اونَل، ئو اُوُ تا ابدالآباد سِلطنتَ مَهَن.
«اِاِ خداون، خداءِ ایمَه، تو لائقین گه جِلال ئو عزّت ئو قدِرت پیشکَش بو اَرینِت، اَرِیَگه تو کُل چیئِت خَلک کِرد، ئو کُل چی وَه خواس تو وِجود گِرتی ئو خَلک بی.»
موئِتو: «آمین! بِرَکت ئو جِلال ئو حکمت ئو شگِر ئو عزّت ئو قدِرت ئو قویَت اَر خداءِ ایمَه بو تا ابدالآباد. آمین!»