18 اَرِیَگه اِنوم توراتَ موشی: «دَم کِلَگای گه خرمُنَ مَکوئی، نوئن» ئو «عمِلَه حَخَسی مِزدَس ووژ بِسینی.»
ئو اَرِه سفر، تورَه یاگَه کِراس زیاکی یاگَه کِلاش یاگَه موزبِرَه هیزنیَن؛ اَرِیَگه کارگر حَخَسی مِزدَس ووژ بِسینی.
اِنوم اَ مالَ بِمینِن ئو هر چیئونی دائونتو بیرِن ئو خُرّ دَن، اَرِیَگه کارگر حَخَسی مِزدَس ووژ بِسینی. مال اَر مال نَگیردِن.
اَرِیَگه کِتاو اِشعیا پِخَمَرَ موشی: «هر کی ایمو باری اَر او، خجالتا نِماو.»
خدا قوم ووژ گه وِرِکار شناسیتی، رد نَهَردیَسی. مَر نِمَذانینو نُسَخ مقدّس اِبارَه ایلیا پِخَمَر چَه موشی؟ یَگه چطور اژ دس قوم اسرائیل اَرتَک خدا گِلِی کِردی ئو وِتی:
اَرِیَگه نُسَخ مقدّس چَه موشی؟ «ابراهیم ایمو آوِردی اَر خدا ئو یَه اَرِه صالحبیئین وَه حساو یِهاتی.»
اَرِیَگه اِنوم تورات، خدا موشیَ فرعون: «مِه هَر اَرِه ایی قَصَ تونِم کَلِنگا کِرد تاگَه قدِرت ووژِم اِنوم تو نِشو دَم، ئو تاگَه نُم مِه اِلوم بو اِنوم سِرُسَر دنیا.»
هَرهُنَ، خداون فِربو داسی گه کسَلی گه انجیل اِلومَ مَهَن، خرجِبَرج ووژون اژ انجیل اِربارِن.
ئو تورات وِرِکار دیتی گه خدا خِرِیهودیَل وَه ایمو صالح وَه حساوَ ماری، وِر اژ یَه بشارت داتیَ ابراهیم گه «کُل قومَل وَهسونگَ تو بِرَکتَ مَگِرِن.»
یا گُمونَ مِهِینو اَ نسخَه مقدّسَ گه وِتیِ: «خدا اَرِه اَ روحی گه ناسی اِنوم ایمَه، خیرَت فِرِهی دیری»، یَه اَرِه ووژَ موشی؟