1 خِض اَر پیا رُیچَرمین نِهَه، بلکِم اِجور باوَه ووژِت تشویق کِیتی، ئو جِهالَل اِجور بِرال ووژِت،
مِنتائای نِیلِن هُمَه هِنا کَنَ ’استاد‘، اَرِیَگه فَخَد یِه استاد دیرینو، ئو کُل هُمَه بِراینو.
اِنوم هر کلیسا، شیخَلونی اَرِه نان ئو وَه دوعا ئو روژی اونَلو سپارتَ دس خداونی گه ایمونو آوِردوئیئون.
هَرَخدی رَسینَ شیَر اورشلیم، کلیسا ئو رسولَل ئو شیخَل هاتِنِ نوائو. پولُس ئو برنابا هر چی گه خدا وَهسونگَ اونَل اَنجوم دائیتی، تیَریفون اَرِه دان.
اَسَه رسولَل ئو شیخَل جیَم بینَ دور یَکا تاگَه وَه ایی گپَ رَسیدَگی بِهَن.
او اژ شیَر میلیتوس پِغومی کِلکِردی اِرَه شیَر اَفِسُس ئو شیخَل کلیسا هِنا کِردی اِرَه تک ووژ.
دِن مردِم اژ مِل ووژتون اِربارِن: اَرّ مالیاتَ، مالیات بیَن؛ اَرّ خِراجَ، خِراج بیَن؛ اَرّ اِتِرومَ، اِتِروم بِنِن؛ ئو اَرّ عزّتَ، عزّت بِنِن.
اِاِ بِرال، اَرّ کسی گرفدار خطای بو، هُمَه گه روحِ خدا دیرینو وَه روحِ مِلائمت گِلادَنی، هَمیش حُواستون ووژتو بو تاناخواد وسوسَه بوئینو.
شیخَلی گه خو رَبَریَ مَهَن، لائق عزّت دو بِرُوَرِن، مصخوصاً اونَلی گه اِ کار موعظَه ئو تیَلیم زیَمَتَ مَکیشِن.
ئو دایائَل اِجور دال، ئو ژِنَل جِهال اِجور خُیَهل ووژِت، اِنوم پاکی کامل.
ریشاَسبیَل باس هوشیار ئو سنگین بوئن ئو نوا ووژو بِگِرِن ئو اِنوم ایمون ئو مِحبت ئو پایاری دُریس رفدار بِهَن.
هَمیش پیال جِهال تشویق کَ تاگَه نوا ووژو بِگِرِن.
مِنتائای اَ حکمتی گه اژ بِلِنگَ، اولبار پاکَ ئو اَسَه طالب صُئلَ ئو نجیمَ ئو پَن گوشَ مَگِری ئو پِر اژ ریَمَت ئو ثمرَل خوءَ ئو دوچیَمکی نِمِهِه ئو راسوَشَ!
کسی اِنوم هُمَه مریضَ؟ بِیلِن هِنا بِهِه اَر شیخَل کلیسا تا دوعا اَرِه بِهَنی ئو وَه نُم خداون وَه روین مسح کَنی.
مِه گه ووژِم اژ شیخَلِم ئو شات عذاوَل مسیح بیم ئو هُمبیَر جِلالی گه آشگارَ ماو، پَنَ میَمَ شیخَلی گه هانِ نومتوناِر:
اژ جونِم مِنِ ریشاَسبی وَه اَ بانو دیاریبیئی خدا ئو آیلِلِهِه گه اِنوم ’حخیخت‘ دوسو دیرِم -ئو نه فَخَد مِه، بلکِم کُل اونَلی گه حخیختَ مَشتاسِن-
اژ جونِم مِنِ ریشاَسبی، وَه گایوس عزیز گه اِنوم ’حخیخت‘ دوس دیرِمی.
دورادور اَ تختَ، بیس ئو چوار تخت بی، ئو اَرسر اَ تختِلَ بیس ئو چوار ریشاَسبی نیشتوئین، گه اونَل جِنِکَل اِسبی اِوَرو بی ئو تاجَل طِلا اَر سرو.