8 اَرِیَگه وَهیاآگه تربیت لار فادَه کَمَسی، مِنتائای دینداری اَرِه کُل چی فادَه دیری، ئو هم زِنِهی اِسگَه وَدَه مِ، هم ژییاینی گه میا بای.
هر کی قصهی اَرضد کُر اِنسو بوشی، بَشخیا ماو مِنتائای هر کی اَرضد روحالقدس قصَه بِهِه، بَشخیا نِماو، نه اِ ایی زمونَ ئو نه اِ زمونی گه میا بای.
ئو هر کی وَه خاطر نُم مِه مال یاگَه بِرا یاگَه خُیَه یاگَه باوَه یاگَه دا یا اولاد یاگَه مِلکِمِحل ووژ وِل کِردوئیتی، صد بِرُوَرَ ماریَ دس ئو ژییاین ابدیَ میَریَ میرات.
بلکِم اولبار وَه مِنِی پاتِشائی خدا ئو عدالت اوآ بوئن، اَسَه کُل ایی چیئِلیشَ بَشخیا ماوئونتو.
ئو اِنوم ایی زمونَ صد بِرُوَر ویشتِر مالَل، بِرال، خُیَهل، دال، آیلَل ئو مِلکِمِحل -وَه جُور- وَه دس ناری، ئو اِنوم زمونی گه دیری مای اِ ژییاین ابدی بیَردارا ناو.
اِسَه شِراو نوو باس بِرِشِنین اِنوم مَشگَل نوو.
ئو ایمَه مَذانیم اَرِه اونَلی گه خدا دوس دیرِن ئو مِطابق خواس او دَوَت بینَ، کُل چیئَل وَهگَرد یَک اَرِه خِریَّت کارَ مَهَن.
چه پولُس، چه آپولُس، چه کیفا، چه دنیا، چه زِنِهی، چه مِردِن، چه اِسگَه ئو چه زمونی گه ها نواموناِر، کُل هِن هُمَهن،
«خوراک، ایمَه اَر خدا نزیک نِمِهِه»؛ نه وَه نَهُاردِن بَتِرَ موئیم، نه وَه هُاردِن بیتِر.
کارتِ پاچائَل پُیچ ئو کِفِر ناو، بلکِم ووژت اِ دینداری تربیت بِهَه.
اَرّ کسی جوریتِر تیَلیم بِ گه وَهگَرد قصَهل دُریس خداونمو عیسی مسیح ئو تیَلیمی گه مِطابق دینداریَ، جور اِرنای،
ئو باعثَ ماو هَر دَمَرَگَ بو اِنوم کسَلی گه فگِرو گَنَ کِردیِ ئو اژ حخیخت دویرِن، گُمونَ مَهَن دینداری وسیلهی کَ اَرِه فادَه کِردِن.
مِنتائای دینداری وَهگَرد قناعت، فادَه کَلِنگی کَ.
وَهیاآگه شیوَه دینداری دیرِن، مِنتائای قدِرت حاشاءَ مَهَنی. اژ هُنَ کسَلی دویرا بِگِر.
ایی قصَه ماو اِتِمادَ بی کِینی، ئو اژ تونمَ مِ بِجُرّین اَر ایی چیئِلَ، تاگَه کسَلی گه ایمونو آوِردیَس اَر خدا حُواسو بو گه ووژو وَخم کارَل خو بِهَن. ایی چیئِلَ اَرِه مردِم فادَه دیری ئو خوءَ.
وَه تیَلیمَل جوراجور ئو بِلُجوئی اژ رئی اِرنان، اَرِیَگه خوءَ گه دل اِنسو اژ فیض قویَت بِگِری، نه اژ خوراکَلی گه اَرِه کسَلی گه هانَ دُمونا، نفعی نِرِن.
ئو یَسَ اَ چیئَه گه او وَدَه داسیئونمو، یانی ژییاین ابدی.
هر کی فائق بای، مَهَمیَ سُتینی اِ معبد خدام. دیَر اژ اورَه هرگِس نِمِهِئَه دِریر، ئو مِه نُم خدا ووژمَ مَنُیسِنِم اَررُی او، ئو نُم شیَر خدا ووژِم، یانی اورشلیم نوو گه اژ جونِم خدا اژ آسمونَ مای، ئو نُم نوو ووژیشمَ مَنُیسِنِم.
«هر کی فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه وَهگَرد مِه بنیشی اَرسر تخت مِه، هَرهُنَ گه مِنیش فائق هاتِم ئو وَهگَرد باوَهم نیشتِم اَرسر تخت او.