4 اَرِیَگه هر چیئی گه خدا خَلک کِردیِ، خوءَ ئو هُیچی نَباس رد بو، اَرّ وَه شگِرگزاری قبول بیَ.
یِگِلیتِر دَنگی یِهات گه «اَ چیئَه گه خدا پاک کِردیِ، تو نوش نِجسَ!»
اژ خوراکی گه وَه خاطر پیشکَشی اَر بِتَل نِجس بیَ، اژ هُاردِن خوین، اژ گوشد حِوونَل تاسیا ئو اژ بیعصمتی پیَریز کَن، اَرّ ووژتون اژ ایی چیئِلَ دویرا بِگِرینو، کارَل خوتونی اَنجوم داءَ، والسّلام.»
مِنتائای اِبارَه ایمودارَل خِرِیهودی، ایمَه حکِم ووژمون اِنوم نُامَهمونی کِلکِرد اَرِنو ئو وِتمو گه باس اژ چیئی گه اَرِه بِتَل قُرونیَ ماو، اژ خوین، ئو اژ گوشد حِوونَل تاسیا ئو اژ بیعصمتی پیَریز کَن.»
مِه اِنوم عیسیِ خداونَ مَذانِم ئو قانی بیمَ گه هُیچی ووژ اَرِه ووژ نِجس نیَ. مِنتائای اَرِه کسی گه نِجسَ مَذانِتی، نِجسَ.
کار خدا وَه خاطر خوراک خِراو نِهَه! اِراسی کُل چی پاکَ، مِنتائای کار دُریسی نیَ گه یَکی وَه هُاردِن چیئی باعث کَتِن یَکیتِر بو.
اَوَه گه قُرپَ ماوژیَ روژ مصقوصی، وَه حرمت خداون هُنَ مِهِه. اَوَه گه میری، وَه حرمت خداونَ میری، اَرِیَگه شگِر خداءَ مِهِه، ئو اَوَه گه نِمیری، اویش وَه حرمت خداون نِمیری ئو شگِر خداءَ مِهِه.
«شرعاً صِلا کُل چی هَس» -مِنتائای کُل چی فادَه نِری. «شرعاً صِلا کُل چی هَس»- مِنتائای کُل چی بِنا نِمِهِه.
هر گوشدی گه اِنوم قَصاویَ مَفِروشِن، اژ رُی وِژدان هُیچ سؤالی نَهَن ئو بیرِن.
اَرِیَگه «زَمی ئو هر چیئی گه هایت اِنوم، هِن خداونَ.»
اَرّ خوراکی وَه شگِر کِردِنَ میرِم، اَرّا باس وَه خاطر اَوَه گه اَرِنی خدا شُگِرَ مَهَم، مَکومِم کَن؟
اُوُ شوی کِردِن ئو ژَن هُاستِن قِدَخَنَ مَهَن ئو فِربونَ میَنَ پیَریز کِردِن اژ خوراکَلی گه خدا خَلک کِردیِ تا کسَلی گه ایمون اَر حخیخت دیرِن ئو مَشتاسِنی، وَه شگِرگزاری، اَژینو بیرِن.